Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2022/6788 E. , 2023/2255 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/6788
Karar No : 2023/2255
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …
VEKİLİ: Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, tefecilik faaliyetinde bulunmak suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle re’sen tarh edilen 2011 yılı gelir vergisi, 2011/4-6, 7-9, 10-12 dönemi geçici vergi ile kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; yıllık vergiye mahsuben peşin alınan geçici vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat ceza kesilmesi hakkaniyete uygun olacağından, mahkeme kararının redde ilişkin hüküm fıkrasının, geçici vergiler üzerinden kesilen cezaların vergi aslının bir katını aşan kısımları yönünden davanın reddine dair hüküm fıkrasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Eksik inceleme ile karar verildiği, işyerinde fiziki bir inceleme yapılmadan, sadece evrak üzerinden inceleme yapıldığı, sahte fatura kullandığı yönünde gerçek bir tespit olmadığı, tefecilik yapmadığı ve tefecilikten herhangi bir gelirinin olmadığı ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Yapılan işlemlerin yerinde ve hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Davalı idarenin temyiz istemi yönünden;
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacı temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 46. maddesinde, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği; 49. maddesinin 3. fıkrasında, kararların kısmen onanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği; 50. maddesinin 4. fıkrasında ise, Danıştay’ın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesinin, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı kurala bağlanmıştır.
Yargılama hukuku kurallarına göre, kanun yoluna başvuranın, aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulmasını talep etmesinde korunması gereken hukuki menfaatinin bulunması zorunludur.
Dosyanın incelenmesinden, davacı adına, tefecilik faaliyetinde bulunmak suretiyle elde ettiği faiz/komisyon gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle re’sen tarh edilen 2011 yılı gelir vergisi, 2011/4-6, 7-9, 10-12 dönemi geçici vergi ile kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle açılan davayı kısmen kabul, kısmen reddeden Mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun reddine karar veren Vergi Dava Dairesi kararının tarafların temyizi üzerine, Danıştay Dördüncü Dairesinin 17/02/2022 tarih ve E:2018/4121, K:2022/879 sayılı kararı ile anılan Vergi Dava Dairesi kararının, üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve geçici vergiler üzerinden kesilen tek kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin kısmı ile geçici vergi aslına isabet eden kısmına ilişkin hüküm fıkrasının onanarak kesinleştiği, bu haliyle uyuşmazlığın, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının tek katı aşan kısmına münhasır kaldığı ve Vergi Dava Dairesinin temyize konu kararı ile de bozma kararına uyularak, bozulan kısım yönünden davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, Danıştay bozma kararı üzerine, uyuşmazlığın münhasır kaldığı kısım yönünden davanın kabulüne ilişkin olarak verilen Vergi Dava Dairesi kararının bozulmasında davacının hukuki menfaati bulunmadığından ve onanarak kesinleşen kısım hakkında da yeniden inceleme yapılması hukuken mümkün olmadığından, davacının temyiz isteminin incelenme olanağı bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine, davacının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 24/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.