Danıştay Kararı 4. Daire 2022/6307 E. 2023/453 K. 01.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/6307 E.  ,  2023/453 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/6307
Karar No : 2023/453

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Danışmanlık Pazarlama Reklam Organizasyon İnşaat Mühendislik İç ve Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av…

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2013 takvim yılına ilişkin defter ve belgelerinin ibraz edilmediğinden bahisle düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu uyarınca 2013/4, 5, 7, 8, 9, 10, 11, 12 dönemlerine ilişkin vermiş olduğu katma değer vergisi beyannamelerindeki indirimlerin reddi ile beyannamelerinin yeniden tanzimi suretiyle 2013/4, 5, 7, 8, 9, 10, 11, 12 dönemleri için tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; defter ve belge isteme yazısının davacıya usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen davacı tarafından defter ve belgelerin herhangi bir mücbir sebep bulunmaksızın idareye ibraz edilmediğinin anlaşıldığı, davacı tarafından dava dilekçesinde her ne kadar, şirket yetkilisinin aracı 27/09/2014 tarihinde soyulduğundan dolayı araçtan bir kısım eşyalar ile birlikte davaya konu ticari defter ve faturaların da çalındığı ve buna ilişkin emniyet ifade tutanağının (şikayetçi olarak emniyete vermiş olduğu ifade) bulunduğu ileri sürülmüş ise de, davacı tarafından Asliye Ticaret Mahkemesinden alınmış herhangi bir zayi belgesinin dosyaya ibraz edilmediği, dosyaya ibraz edilen mevcut emniyet ifade tutanağının da defter ve belgelerin akıbeti hakkında bir kanaat oluşturmaktan uzak olduğu, dolayısıyla, mücbir sebebin varlığının davacı tarafından ortaya konulamadığı ve defter ve belgelerin Mahkemelerine ibrazının da mümkün olmadığı anlaşılmış olup, buna istinaden, davacının ilgili dönemlere ilişkin katma değer vergileri indirimlerinin reddi suretiyle yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.