Danıştay Kararı 4. Daire 2022/6244 E. 2023/1427 K. 15.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/6244 E.  ,  2023/1427 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/6244
Karar No : 2023/1427

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Çimento Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 2014/7,8,10,11,12 dönemlerine ilişkin olarak 24/04/2015 tarihinde ihtirazi kayıtla verilen katma değer vergisi düzeltme beyannameleri üzerine tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile damga vergisi ve hesaplanan gecikme faizinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; 17/01/2022 tarihli ara kararı ile davacının 2014 yılı içinde mal aldığı Kocasinan Vergi Dairesi mükellefi …’a ait vergi tekniği raporunun bulunup bulunmadığı sorularak davacının dava konusu dönemlerde yaptığı mal ve hizmet alımlarının gerçeği yansıtmadığı hususunda yapılmış somut tespitlerin ibrazının istenildiği, buna mukabil idare tarafından … adlı mükellefin 2016-2017-2018 yıllarında kısmen sahte fatura düzenleyicisi olduğuna ilişkin raporun ibraz edildiği, dolayısıyla, davacının 2014 yılında adlı mükelleften aldığı faturaların sahte olduğu hususunda idarece herhangi bir bilgi ve belgenin ibraz edilmediği, ibraz edilen raporun 2016-2017-2018 yıllarına ilişkin olduğu, …’un 2014 yılında matrah artırımı yapması sebebiyle incelenemediği, mükellefin bizatihi sahte belge düzenlemekten özel esaslar listesine alınmasının davacının katma değer vergisi indirimlerinin reddi için haklı sebep oluşturmayacağı, davalı idarece, davacının indirim veya iade konusu yaptığı bazı faturaların sahte olduğunun ileri sürüldüğü durumlarda, bu hususun 213 sayılı Yasa’nın 134. maddesinde belirtilen esaslar çerçevesinde vergi incelemesine konu yapılarak açıkça ortaya konulması gerektiği, bu minvalde davacı hakkında bir inceleme yapılmadan ve kullandığı faturaların gerçek olup olmadığı, kendisinin ve fatura düzenleyicilerinin işlemleri her yönüyle incelenerek ortaya konulmadan düzeltme beyannamesi üzerine yapılan tahakkuklarda ve aynı dönemlere ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare vekili tarafından yapılan işlemin hukuka uygun olduğu, aksi yönde verilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.