Danıştay Kararı 4. Daire 2022/5883 E. 2023/452 K. 01.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/5883 E.  ,  2023/452 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/5883
Karar No : 2023/452

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Organizasyon Danışmanlık ve Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, defter ve belgerinin incelemeye ibraz edilmediğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2010/3 ila 12, 2011/1 ve 2. dönemleri için üç kat vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen katma değer vergileri ile 2011/3 ila 12. dönemleri, 2012/1 ila 12 dönemleri için tekerrür artırımlı üç kat vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen katma değer vergisi tarhiyatlarının ve 2014/1-12 dönemi için kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; herhangi bir mücbir sebep hali bulunmaksızın yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmeyerek KDV indirim hakkından yararlanmak için aranan yasal koşullardan birini yerine getirmeyen davacı adına katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan üç kat vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarda ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, dava konusu 2011/3 ila 12. dönemleri için üç kat vergi ziyaı cezalarının tekerrür sebebiyle artırılan kısmı yönünden, tekerrüre esas alınan vergi ziyaı cezasının 2011/11 dönemine ilişkin vergi/ceza ihbarnameleri olduğu, bu ihbarnamelerin 25/03/2011 tarihinde tebliğ edilerek ilgili yılda kesinleştiği, bu durumda 2011 yılında kesinleşen ceza ile aynı yıl işlenen fiilden dolayı kesilecek vergi ziyaı cezaları bakımından tekerrür hükümlerinin uygulanması mümkün bulunmadığından, kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrüre dayalı olarak artırılarak kesilen kısmında hukuka uyarlık görülmediği, dava konusu 2012/1 ila 12 dönemleri için üç kat vergi ziyaı cezalarının tekerrür sebebiyle artırılan kısmı yönünde ise, Vergi Usul Kanunun’un 339. maddesinde yapılan değişiklik ile lehe uygulama gereğince, tekerrüre esas alınan vergi ziyaı cezasının 2011/11 dönemine ilişkin vergi/ceza ihbarnamesi olduğu, söz konusu rakamsal olarak yüksek olan … sayılı ihbarnamede yer alan vergi ziyaı cezasının tutarının 197,77 TL olduğu ve davacı şirkete 25/03/2011 tarihinde tebliğ edildiği ve aynı yıl kesinleştiği anlaşılmış olup, dava konusu döneme ilişkin kesilen vergi ziyaı cezası tekerrür nedeniyle artırılabilecek ise de vergi ziyaı cezasının tekerrür ile artırılan kısmının 197,77 TL’sine ilişkin bölümde hukuka aykırılık, bu tutarı aşan bölümünde ise hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.