Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/4535 E.  ,  2023/1006 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/4535
Karar No : 2023/1006

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Medya Film Yapım ve Yayın Hizmetleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, defter ve belgelerini ibraz etmediğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re’sen tarh edilen 2010/1 ila 12 dönemlerine ilişkin üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; kararın tekerrüre ilişkin hüküm fıkrası onanarak kesinleştiğinden, uyuşmazlığın, üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerine münhasır kaldığı, olayda, davacının yazı tebliğine rağmen incelemeye ibraz etmediği yasal defter ve belgelerini Mahkemelerine de ibraz etmemesi karşısında, 2010 yılında indirim konusu yaptığı katma değer vergilerine ait belgeleri kanuni defterlerine kaydettiğini ispat edemediği anlaşılmış ve ilgili dönemlere ait indirilecek katma değer vergilerinin reddi suretiyle yukarıda zikredilen 213 sayılı Kanun’un 344 ve 359. maddeleri gereğince üç kat vergi ziyaı cezalı olarak yapılan dava konusu katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı; davalı lehine vekalet ücreti takdirine yer olup olmadığı yönünden, davanın ilk olarak 20/06/2016 tarihinde karara bağlandığı ve kısmen onanan bu kararda hüküm tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’ne göre davalı idare lehine maktu vekalet ücretine hükmedildiği, dolayısıyla davalı lehine ilk karar tarihindeki tarife üzerinden ücret tahakkuk ettiği anlaşıldığından ve bir davada birden fazla vekalet ücreti takdiri mümkün olmadığından yeniden vekalet ücreti takdirine yer olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, 213 sayılı Kanun’un 253. maddesi uyarınca defter ve belge muhafaza yükümlülüğünün defter ve belge saklama yükümlülüğünün sona erdiği, davacının taşınması nedeniyle defterlerin bulunamadığı, vergi ziyaı cezasının üç kat kesilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin Mahkemece herhangi bir değerlendirmede bulunulmadığı anlaşıldığından, Vergi Mahkemesi kararının bu kısmı yönünden hukuka uyarlık bulunmadığından Vergi Mahkemesi kararının kısmen onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Temyize konu Mahkeme kararının, üç kat vergi ziyaı cezalı olarak yapılan tarhiyatlara ilişkin hüküm fıkrasında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından hukuka aykırılık görülmemiştir.
Dava konusu 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısma gelince;
Vergi Mahkemesince özel usulsüzlük cezasına ilişkin herhangi bir değerlendirmede bulunulmadığı anlaşıldığından Vergi Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamıştır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen kabul, kısmen reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararının, üç kat vergi ziyaı cezalı olarak yapılan tarhiyata ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Mahkeme kararının özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmının BOZULMASINA,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
6. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
7. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 27/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.