Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2022/4034 E. , 2023/398 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/4034
Karar No : 2023/398
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Turizm Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, yapmış olduğu katma değer vergisi dahil 3.008.726,24TL tutarındaki yat donanım ve montaj işi için fatura düzenlememek suretiyle kayıt ve beyan dışı hasılat elde ettiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca 2011/10-12 dönemi için re’sen tarh edilen geçici verginin ve tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu geçici verginin hesaplanmasına matrah teşkil eden 2011 dönemi için tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisine karşı açılan davada, Danıştay bozma kararı sonrası Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla kurumlar vergisi tarhiyatı yönünden davanın reddine karar verildiğinden, aynı gerekçeyle hesaplanan geçici vergiye bağlı olarak kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık görülmediği, mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen ve mahsup imkanı ortadan kalkan geçici vergi aslının aranmayacağı, tekerrürün dayanağı olan vergi ziyaı cezasına yönelik olarak yapılan ara karara davalı idare tarafından verilen cevapta, vergi inceleme raporlarına istinaden, vergi ziyaı cezalı olarak 2011/1-12 dönemi için kurumlar vergisi, 2011/10-12 dönemi için geçici vergi, 2011/12 dönemi için katma değer vergisi, 2012/3 dönemi için katma değer vergisi ve 2014/4-10 dönemleri için katma değer vergisi tarhiyatları yapıldığı, birden fazla dönemde vergi ziyaı fiilini işlemiş olması nedeniyle cezaların tekerrür fiili dikkate alınarak kesildiği, yapılan tarhiyatların Mahkemelerinin (bozma kararı öncesi esas sayıları olan…, …, …, … ,… esasına kayden dava konusu edildiği belirtilmiştir. Bu durumda, tekerrürün dayanağı olarak belirtilen ve yukarıda esas numaraları belirtilen diğer vergi ziyaı cezalarının iş bu dosyaya ait ihbarnamenin tebliğ edildiği 03/04/2015 tarihinde tebliğ edildiği dikkate alındığında, tekerrür hükümlerinin uygulanması için ilk vergi ziyaı cezasının kesinleştiği yılı takip eden takvim yılı başından itibaren vergi ziyaına sebebiyet verilmesi gerektiğinden, birden fazla dönemde vergi ziyaı fiili işlendiği gerekçesiyle dava konusu dönem için kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceği ve gecikme faizinin hesaplanması sonrasında terkin edileceğinden davanın bu kısmının reddi gerektiği, vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümleri uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmiştir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının geçici vergi aslı yönünden davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrasının üye … ve üye …’in karşı oyları ve oyçokluğuyla, vergi ziyaı cezalarına tekerrür hükümleri uygulanması yönünden davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrasının oybirliğiyle ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31/01/2023 tarihinde karar verildi.
(X) KARŞI OY :
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 120/4. maddesinde, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş döneme ait geçici verginin %10’unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için resen veya ikmalen geçici verginin tarh olunacağı, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ancak, gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil olunacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarı gösterilmiş ise de, geçici verginin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarının kesilecek vergi ziyaı cezası tutarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkça belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici vergilerin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının hukuki sonuç doğurmasına imkan bulunmamaktadır.
Bu durumda, ihtilafın “geçici vergi aslına ilişkin kısım yönünden incelenmeksizin reddine” karar verilmesi gerektiğinden, davalı idarenin temyiz isteminin kısmen kabulü ile aksi yöndeki Vergi Mahkemesi kararının geçici vergi asıllarının kaldırılması yönündeki hüküm fıkrasının belirtilen gerekçelerle bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararının buna ilişkin kısmına katılmıyoruz.