Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2022/3961 E. , 2023/730 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3961
Karar No : 2023/730
TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Anonim Şirketi
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından; 2014 yılına ilişkin olarak ihtirazı kayıtla verilen kurumlar vergisi beyannamesi üzerine ihtirazı kaydın kabul edilmemesi suretiyle fazladan tahakkuk ettirilerek tahsil edilen 1.850.958,87 TL tutarındaki kurumlar vergisinin iptali ve ödenen verginin yasal faiziyle birlikte iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; bozma kararına uyularak; Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 32/A maddesinde net sabit kıymet ifadesine yer verilmediği, Vergi Usul Kanunu’nun değerleme ile ilgili hükümleri dikkate alındığında da mukayyet (kayıtlı değer)’in değerleme ölçüsü olarak dikkate alınması gerektiği, aksi halin mükerrer vergi avantajı sağlayacağı, zira ayrılan amortismanlar hem kurumlar vergisi matrahından düşülecek, hem de dava konusu olayda davacının yaptığına cevaz verildiği takdirde de kazancın ayrı bir şekilde tespit edilememesi nedeniyle indirimli oran uygulanacak kazancın belirlenmesi sırasında paydayı teşkil edecek sabit kıymet tutarından düşülmek suretiyle indirimli oran uygulanacak kazanç büyütüleceği, ayrıca zamanla yıpranma nedeniyle rayiç değeri artmak yerine azalan sabit kıymetlerden yıllara sari olarak amortismanları düşüldüğü takdirde, söz konusu şirketin kayıtlarında aktifine kayıtlı sabit kıymet tutarı daha yüksek gösterilmesine rağmen, tevsi yatırımlar nedeniyle indirimli orana tabi kazancın tespiti sırasında hesaplama yaparken şirketin aktifine kayıtlı sabit kıymeti bazı durumlarda ”0” hatta eksi olarak bile yer alabileceği, tüm bu değerlendirmeler kapsamında, davacının ihtirazı kaydının kabul edilmemesi suretiyle fazladan tahakkuk eden kurumlar vergisinin 1.850.958,87 TL tutarındaki kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, bozma kararına uyan vergi Mahkemesi kararının bozulmasının elzem olduğu, vergi kanunlarında “sabit kıymet” kavramı başka şekilde tanımlama yapmadığı sürece “amortisman sonrası net değer” olarak anlaşılmakta ve uygulanmakta olduğu, yeniden değerleme işlemi sonucunda sabit kıymet ile birlikte birikmiş amortismanların da değerlenmesi gerekeceğinden amortisman sonrası net değerin yeniden değerlenmiş olacağı, muhasebe uygulamaları bakımından sabit kıymet ibaresinin amortismanları dikkate alan net değeri ifade ettiği, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen Mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
Mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın Danıştay Dördüncü Dairesinin 06/02/2019 tarih ve E:2016/10942, K:2019/894 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.