Danıştay Kararı 4. Daire 2022/3922 E. 2023/554 K. 06.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/3922 E.  ,  2023/554 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3922
Karar No : 2023/554

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, yasal belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2009/1 ila 12 dönemleri için tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; olayda, dava dilekçesinde, ilgili dönem defter ve belgelerinin mahkemeye ibraz edileceğinin belirtildiği görüldüğünden, Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 08/02/2019 tarih ve E:2013/3, K:2019/1 sayılı kararı uyarınca Mahkemelerinin 09/09/2021 ve 08/11/2021 tarihli ara kararları ile davacıdan 2009 takvim yılına ait defter ve belgelerinin noter onaylı asıllarının veya örneklerinin ibrazının istenildiği, ancak davacı tarafından istenilen belgelerin sunulmadığı; bu durumda, ilgili mevzuat gereğince, yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisi, alış faturası veya benzeri vesikalar üzerinden ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedilmesi şartıyla indirilebileceğinden, usulüne uygun şekilde istenilmesine rağmen 2009 takvim yılına ait defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesi üzerine, katma değer vergisi indirimleri reddedilerek davacı adına yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı; davacı adına tarh edilen vergiler üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarına gelince, davacının defterlerinde indirim konusu yaptığı belgelerin, inceleme elemanına ve ara kararı ile istenilmesine rağmen dava dosyasına sunulmaması karşısında, bu durumun 213 sayılı Kanunun 359. maddesinde yer alan gizleme fiili niteliğinde olduğu anlaşıldığından ve yine aynı Kanunun 344. maddesinde, 359. maddede yer alan fiillerle vergi ziyaına sebebiyet verilmesi halinde üç kat vergi ziyaı cezası kesileceği kurala bağlandığından, davacı adına kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarında da hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle bozma kararına uyulmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, defter ve belgelerini muhasebecisinin vefatı nedeniyle incelemeye sunamadığı, yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.