Danıştay Kararı 4. Daire 2022/3741 E. 2023/930 K. 22.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/3741 E.  ,  2023/930 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3741
Karar No : 2023/930

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Kimya Mobilya Turizm İnşaaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ….

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, takdir komisyonu kararına istinaden re’sen tarh edilen 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; defter ve belgelerini ibraz etmediği açık olan davacı adına ilgili dönem matrahının belirlenmesi için re’sen takdir sebebinin mevcut olup takdire sevkinde hukuka aykırı bir durum bulunmadığı, davacının ilgili dönem ve yakın dönem kurumlar vergisi beyannamelerinde yer alan satış tutarları ile maliyet tutarlarına göre elde edilen karlılık oranları dikkate alındığında, takdir komisyonu kararında takdir edilen 261.244,32 TL matrahın, davacının ilgili dönemdeki 66.281,31 TL beyanı da dikkate alınarak (fark olarak 194.963,01 TL) davacın ilgili dönemde ve yakın dönemlerdeki beyannamelerinde yer alan satış ve maliyet tutarlarına göre belirlenen karlılık oranına uygun olduğu, davacının faaliyet gösterdiği endüstriyel kimyasalların toptan ticareti sektöründeki karlılık oranlarına da uygun olduğu, buna göre, davacı adına takdir komisyonu kararı uyarınca re’sen tarh edilen 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Re’sen takdir nedeninin mevcut olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.