Danıştay Kararı 4. Daire 2022/3321 E. 2022/9585 K. 29.12.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/3321 E.  ,  2022/9585 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3321
Karar No : 2022/9585

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1) …
VEKİLİ : Av. …
2) … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına, gayrimenkul alım satımı nedeniyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen 2013 yılı gelir vergisi, 2013/1-3 dönemi geçici verginin ve kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; idarece sunulan vergi tekniği raporları ile dosyada mevcut bilgi belgelerin incelenmesinden, iş ortaklığını oluşturan şirketler ile kendisine hissedar olan gerçek ve tüzel kişiler arasında bir kısım bağımsız bölümlerin rızai taksim sonucu paylaşılması işlemi sonucu davacıya düşen bağımsız bölümlerin satışının gerçekleştirildiği matrah farkı belirlenirken; internet ortamında gerekli araştırmanın yapıldığı, bir kısım alıcı ifadelerinin değerlendirildiği, ayrıca kurumsal firma olan … Finansal Kiralama A.Ş’ye düzenlenen fatura tutarının ve alıcıların ibraz ettiği satış sözleşmede yer alan tutarların esas alındığı, metrekare birim değerlerine göre cephesi ve konumunun da dikkate alınarak yeterli inceleme ve araştırma yapıldığı ve bunun aksini ispat külfeti kendisine ait olan davacının dosyaya buna ilişkin kanunen kabul edilebilir herhangi bir bilgi veya belge sunamamış olması karşısında, elde edilen verilerle yapılan dava konusu vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık, mahsup dönemi geçtiği için aslının aranılmaması gerektiğinden, dava konusu gelir geçici vergilerinde ise hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle Danıştayın bozma kararına uyulmasına, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu geçici vergi asıllarının ve vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmının kaldırılmasına; vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezaları ve özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Kararın hukuka aykırı olduğu, redde ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Kararın kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 29/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.