Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2022/3319 E. , 2022/9587 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3319
Karar No : 2022/9587
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, kayıt dışı taşınmaz satışları bulunduğundan bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2010 yılı gelir vergisi ile, 2010/1-3, 4-6, 10-12. dönemleri geçici vergiler ve 2010 yılı için Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; idarece sunulan vergi tekniği raporları ile dosyada mevcut bilgi belgelerin incelenmesinden, iş ortaklığını oluşturan şirketler ile kendisine hissedar olan gerçek ve tüzel kişiler arasında bir kısım bağımsız bölümlerin rızai taksim sonucu paylaşılması işlemi sonucu davacıya düşen bağımsız bölümlerin satışının gerçekleştirildiği matrah farkı belirlenirken; internet ortamında gerekli araştırmanın yapıldığı, bir kısım alıcı ifadelerinin değerlendirildiği ayrıca kurumsal firma olan … Finansal Kiralama A.Ş’ye düzenlenen fatura tutarının ve alıcıların ibraz ettiği satış sözleşmede yer alan tutarların esas alındığı, metrekare birim değerlerine göre cephesi ve konumununda dikkate alınarak yeterli inceleme ve araştırma yapıldığı ve bunun aksini ispat külfeti kendisine ait olan davacının dosyaya buna ilişkin kanunen kabul edilebilir herhangi bir bilgi veya belge sunamamış olması karşısında, elde edilen verilerle yapılan dava konusu vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında ve özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık, mahsup dönemi geçtiği için aslının aranılmaması gerektiğinden, dava konusu gelir geçici vergilerinde ise hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle Danıştayın bozma kararına uyulmasına, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu geçici vergi asıllarının kaldırılmasına; vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezaları ve özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın hukuka aykırı olduğu, bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2010 yılı gelir vergisi yönünden;
Mahkeme kararının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemece bu karara uyulmak suretiyle verildiği ifade edilen kararlara karşı yapılacak temyiz başvurularının bozma esaslarına uyulmuş olup olmadığı yönünden incelenmesi mümkündür. İncelenen dosya içeriğinden Mahkeme kararının vergi ziyaı cezalı tarhiyata ilişkin kısmının Danıştay Dördüncü Dairesinin 11/11/2021 tarih ve E:2019/9829, K:2021/6612 sayılı bozma kararında yazılı gerekçelere uygun olduğu görülmektedir.
Geçici vergi ve özel usulsüzlük cezası yönünden;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısımlarının temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 29/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.