Danıştay Kararı 4. Daire 2022/3236 E. 2023/1384 K. 14.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/3236 E.  ,  2023/1384 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3236
Karar No : 2023/1384

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Medikal Sağlık ve Temizlik Ürünleri İthalat ve İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2016 ila 2018 takvim yıllarına ait hesaplarının komisyon karşılığı sahte belge düzenleme yönünden incelenmesi neticesinde düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporu dayanak alınmak suretiyle takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden 2016/4 ila 9. dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı adına sahte belge düzenlemeye ilişkin tanzim edilen vergi tekniği raporu done alınarak takdir komisyonu tarafından hesaplanan komisyon geliri sebebiyle yapılan vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin iptali istemiyle Mahkemeleri nezdinde E:… esas numarası ile açılan davada, adı geçen mükellefin komisyon karşılığı sahte fatura ticareti yaptığı sonucuna ulaşıldığından, davacının düzenlediği faturalar sebebiyle %2 oranında kazanç elde ettiği ve bu tutarda fatura düzenlemeyerek buna isabet eden katma değer vergisini kayıt ve beyan dışı bıraktığı anlaşıldığından, 2016/4 ila 9. dönemleri için elde edilen komisyon gelirleri üzerinden hesaplanan %18 katma değer vergisinin vergi ziyaı cezası ile birlikte davacıdan istenmesinde hukuka aykırılık, 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi kapsamında sahte fatura düzenlemenin, üç kat vergi ziyaı cezası gerektirdiği anlaşıldığından, vergi ziyaı cezasının üç kat uygulanmasında hukuka aykırılık, 2016/4. dönemi için yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı bakımından, adı geçen mükellef tarafından beyan edilen verginin terkin edildiği yönünde herhangi bir iddia ve dosyada bilgi belge bulunmadığı dikkate alındığında, davacının elde ettiği komisyon geliri nedeniyle yapılan tarhiyattan, adı geçen mükellef tarafından daha önce beyan edilen vergi düşüldükten sonra tarhiyat yapılması gerekirken davalı idarece, bu husus göz ardı edilerek istenilen vergi ve cezanın beyan ve tahakkuk ettirilen vergiden kaynaklanan kısmının mükerrer olduğu anlaşıldığından, 2016/4. dönemi için davacının 571,12 TL ödenecek katma değer vergisi beyanı olduğundan ve idarece tarhı gereken verginin 286,07 TL olması dikkate alındığında, mezkur dönem için ziyaa uğratılan vergiden yahut beyan edilmemiş fark vergiden bahsedilemeyeceğinden, dava konusu tarhiyatın 2016/4 dönemine ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, idarelerince tesis edilen işlemlerin ilgili mevzuat hükümlerine uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.