Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/2120 E.  ,  2022/8304 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/2120
Karar No : 2022/8304

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Soğutma Pazarlama İmalat İthalat İhracat Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullanıldığından bahisle 2010/3, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12. dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararda; ihtilaf konusu dönemde davacıya fatura düzenleyen Beykoz Vergi Dairesi mükellefi … Elektrik Malz. Paz. Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer verilen verilere göre, sahte fatura düzenlediğinin somut bir şekilde ortaya konulamadığından bu faturalara isabet eden katma değer vergisi indirimlerinin reddi ile yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından kararın hukuka aykırı olduğu ve bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 19/12/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden 2010/3, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12. dönemlerine ilişkin olarak re’sen yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine karşı açılan davada verilen kabul kararı temyiz edilmiştir.
Davacı şirket adına ihtilaflı dönemlerde fatura tanzim eden … Elektrik Malz. Paz. Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporunda, şirketin 21/04/2008 tarihinde elektrik malzemeleri toptan ticareti yapmak üzere 100.000,00-TL sermaye ile kurulduğu, defter ve belge ibraz edilmediği 25/04/2008 tarihinde yapılan işe başlama yoklamasında, iş yerinde üç adet masa, üç adet bilgisayar, on adet koltuk, dört adet dolap ve telefon bulunduğu, iş yerinin 100 metrekare büyüklüğünde ve aylık kirasının 600,00 TL olduğu, çalışan işçisinin bulunmadığı, sipariş üzerine toptan satış yapılacağı, muhasebe işlerine … ‘nin baktığı ve muhasebe ücreti olarak 230,00 TL ödeneceği; 03/02/2009 tarihli yoklamada, emtia olarak yaklaşık 30.000,00 TL değerinde elektrik malzemesinin bulunduğu, bir kişinin asgari ücretle çalıştığı; 14/07/2009 tarihli yoklamada, şube ve deposunun bulunmadığı, işyerinin hem depo hem ofis olarak kullanıldığı, muhtelif elektrik malzemesinin bulunduğu, iki kişinin asgari ücretle çalıştığı, şirket üzerine kayıtlı araç bulunmadığı; 06/04/2010 tarihli yoklamada, işyerinin 100 metrekare olduğu, şube ve deposunun bulunmadığı, ofis malzemeleri bulunduğu; 24/03/2011 tarihli yoklamada, işyerinin 150 metrekare ve aylık kirasının 750,00 TL olduğu, iki kişinin çalıştığı, firmanın faaliyette olduğu; 04/08/2011 tarihinde yapılan yoklamada, emtia bulunmadığı, malzeme alım satımlarının sipariş üzerine yapıldığı, şirket adına kayıtlı araç bulunmadığı, şirket müdürlerine ait …, … marka iki adet özel araçla emtiaların taşındığı; 27/10/2011 tarihinde yapılan yoklamada, ofis içerisinde emtia bulunmadığı, sipariş usulü ile çalışıldığı, sigortalı iki çalışan olduğu, muhasebeci …’ye aylık 700,00 TL ödendiği; 19/06/2012 tarihinde yapılan yoklamada, demirbaş olarak 3 bilgisayar, 5 ofis masası, 3 takım oturma grubu, 3 yazıcı, 8 ofis sandalyesi ve 1 vitrinin bulunduğu, sigortalı üç çalışan bulunduğu; 03/02/2014 tarihinde yapılan yoklamada, faaliyete devam edildiği, muhtelif sayıda ofis malzemeleri ve bir miktar ticari emtia bulunduğu, 5 kişinin çalıştığı; 07/04/2015 tarih ve 09/06/2015 tarihli yoklamalarda, iş yerinin kapalı olduğu, komşusu tarafından şirketin faal olduğunun beyan edildiği, şirket müdürünün arandığı, adresi depo olarak kullandıklarının komşu beyanıyla tespit edildiği, 2010-2013 arasında Ba-Bs formlarının verildiği, 2010 yılında 3 adet mükelleften 291 adet belge karşılığında 5.622.283,00 TL, 2011 yılında 10 adet mükelleften 509 adet belge karşılığında 7.741.052,00 TL, 2012 yılında 6 adet mükelleften 770 adet belge karşılığında 11.996.795,00 TL ve 2013 yılında 3 adet mükelleften 677 adet belge karşılığında 10.894.566,00 TL olmak üzere toplam 2.247 belgede 36.254.696,00 TL mal ve hizmet alımında bulunduğu, şirketin 2010, 2011, 2012 ve 2013 yıllarında alım yaptığı firmalar hakkında yapılan araştırmalar neticesinde kullanılan belgelerin tamamına yakını hakkında (%99,5) sahte fatura düzenlediklerine dair veya belgelerinin sahte olarak taklit edildiğine dair vergi tekniği raporlarının bulunduğu, Bs formlarına göre, 2010 yılında 1099 adet belge karşılığında 5.681.083,00 TL, 2011 yılında 1243 adet belge karşılığında 7.871.224,00 TL, 2012 yılında 1639 adet belge karşılığında 12.179.914,00 TL ve 2013 yılında 1196 adet belge karşılığında 11.030.430.00 TL olmak üzere toplam dört yılda 5.177 belgede 36.762.651,00 TL mal ve hizmet alışında bulunduğu banka hareketlerinin incelenmesinden gelen paraların aynı gün veya sonraki gün çekildiği, yüksek tutarda banka havalesi yapıldığı, paranın nakden çekildiği, çek ödemesi bulunmadığı, defter belge isteme yazıları tebliğ edilmesine rağmen defter ve belgelerin ibraz edilmediği, vergi dairesine verilen muhtasar beyannamesinde bildirilen işçi listesinde iki adet kişi bulunduğu çalışanların asgari ücretten sigortalı gösterildiği 2010,2011,2012 ve 2013 yıllarında düzenlediği faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığında düzenlemediği sonucuna varılmıştır.
Yukarıda yer verilen tespitlerin değerlendirilmesinden, mükellefin defter ve belgelerini ibraz etmemesi, yoklamalarda emtiaya rastlanması 2010 ilâ 2013 arasında 36 milyon alımda bulunduğunu beyan ettiği halde alımlarının tamamına yakınının (%99,5) sahte belge olması, dört yılda yaklaşık 36 milyon TL tutarında satışı olduğunu bildirmesine rağmen bu faaliyetleri gerçekleştirecek şube depo ve işçisinin bulunmaması, satışlarının da gerçek olmadığına ilişkin önemli verilerin bulunması, yönündeki tespitlere göre bu firma tarafından düzenlenen faturaların gerçek bir mal veya hizmet karşılığında düzenlenmediği, davalı idarenin temyiz istemi kabul edilerek temyize konu kararın bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz çoğunluk kararına katılmıyoruz.