Danıştay Kararı 4. Daire 2022/113 E. 2022/8996 K. 22.12.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/113 E.  ,  2022/8996 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/113
Karar No : 2022/8996

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat ve Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2011-2015 yıllarına ait defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle 2015 döneminden devreden katma değer vergisi dikkate alınmak suretiyle yeniden oluşturulan tablo uyarınca re’sen tarh edilen 2016/1 dönemi katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine, Bölge İdare Mahkemesince; dava konusu katma değer vergisinin; davacı şirket hakkında 2015 yılına ilişkin olarak düzenlenen vergi inceleme raporunda, tüm dönem indirimlerinin reddi suretiyle dönem beyanlarının yeniden oluşturulması üzerine 2015/12 döneminden 2016/1 dönemine devreden KDV nin -0- olarak nazara alınmasından kaynaklandığı ve davacı şirket adına 2015/1 ila 12. dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen tekerrür uygulanarak üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine karşı açılan davada Danıştay 4. Dairesinin bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda Dairelerinin 21/09/2021 tarih ve E:2020/1508, K:2021/2433 sayılı kararı ile üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden “davanın reddine” karar verildiğinden 2015/12 döneminden 2016/1 dönemine devreden KDV nin -0- olarak nazara alınması suretiyle takip eden yıl beyan özetlerinin yeniden düzenlenmesi sonucu ödenecek fark vergi çıkan 2016/1 dönemine ilişkin olarak re’sen yapılan dava konusu katma değer vergisi tarhiyatında ve dava konusu olayda vergi ziyaı cezasının 3 kat olarak kesilmesine neden olan fiilin Kanun’da düzenlenen tipiklikte gerçekleşmiş olduğu gerekçesi ile kesilen üç kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı; vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle arttırılan kısmı yönünden, 213 sayılı Kanun’un 366. maddesinde, kesilen vergi cezalarının ilgililere ceza ihbarnamesi ile tebliğ olunacağı, 9. fıkrasında da ceza ihbarnamesinde varsa tekerrür ve içtima durumuna ilişkin bilginin yer alacağı hükme bağlandığı halde uyuşmazlığa konu cezalı tarhiyata ilişkin vergi ceza ihbarnamelerinde Kanun’un amir hükmüne rağmen tekerrür durumuna ilişkin bilginin yer almadığı ve bu durumun davacının savunma hakkının kısıtlanması anlamına geleceği hususu dikkate alındığında, vergi ziyaı cezalarının tekerrür fiilinin varlığı nedeniyle %50 oranında arttırılarak kesilen kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle bozma kararına uyularak davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından davanın kısmen kabulüne ilişkin kısmının hukuka aykırı olduğu belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.