Danıştay Kararı 4. Daire 2021/4015 E. 2023/1637 K. 23.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2021/4015 E.  ,  2023/1637 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/4015
Karar No : 2023/1637

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, … Telekomünikasyon Turizm Taşımacılık Nakliye Tic. Ltd. Şti.’nin kanuni temsilcisi sıfatıyla düzenlenen … tarih ve …, … sayılı ödeme emirlerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının 15/02/2012 – 11/11/2014 tarihleri arasında asıl borçlu şirketin kanuni temsilcisi olduğu, temsilci olduğu döneme ilişkin şirkete ait olan ve tahsil edilemeyen vergi borçlarından kanun gereği sorumlu olmakla birlikte, bu tarihten önce veya sonra tahakkuk eden vergilerden davacının sorumlu tutulamayacağı; bu durumda, dava konusu … sayılı ödeme emri içeriği borçlar ile … sayılı ödeme emri içeriği 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 sıra numaralı borçlar dışındaki borçların, doğduğu ve ödenmesi gerektiği dönemlerde davacının kanuni temsilci sıfatına haiz olmadığı, dolayısıyla belirtilen borçlardan sorumlu tutulamayacağı anlaşıldığından, ödeme emirlerinin buna ilişkin kısımlarında hukuka uygunluk görülmediği; dava konusu … sayılı ödeme emrinin 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 sıra numaralı borçlara ilişkin kısmında ise, söz konusu borçların davacının kanuni temsilci olduğu dönemlere ait olduğu ve davacı adına ödeme emri düzenlenmeden önce asıl borçlu şirket adına ödeme emirleri düzenlenerek tebliğ edildiği, sonrasında şirket hakkında malvarlığı araştırması yapıldığı, ancak borcun şirket tüzel kişiliğinden tahsil edilemeyeceğinin tespit edildiği anlaşıldığından, hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı adına düzenlenen ödeme emirlerinde hukuka aykırılık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ve Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.