Danıştay Kararı 4. Daire 2021/3887 E. 2023/965 K. 23.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2021/3887 E.  ,  2023/965 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/3887
Karar No : 2023/965

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Gıda Kozmetik Satış ve Dağıtım Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- …Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı şirket tarafından, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde düzenlenen, vergiye uyumlu mükelleflere uygulanan vergi indirimi gereğince 2018 yılına ilişkin kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden hesaplanan verginin %5’inin vergi indiriminden yararlandırmama işleminin iptaliyle fazladan tahakkuk eden kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirket tarafından süresinde verilen 2016/01-03 kurum geçici vergisi beyannamesine istinaden tahakkuk eden 639.588,66-TL’nin 359.658,94-TL’sinin 17/05/2016 tarihinde nakden ödendiği, 16/05/2016 tarihinde davalı idareye verilen dilekçe ile 2015 vergilendirme döneminden kaynaklanan iade hakkının 279.929,72-TL’lik kısmının kalan vergi borcuna mahsup edilmesinin istenildiği, Kazan Vergi Dairesinin … tarih ve … sayılı işlemi ile mahsuben iade talebinin reddedildiği, mahsuben iade talebinin reddi üzerine … tarih ve … sayılı dilekçe ile Gelir İdaresi Başkanlığı nezdinde şikayet başvurusunda bulunulduğu, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:…sayılı kararıyla şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptaline karar verdiği, davalı idarenin istinaf başvurusunun … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla reddolunduğu anlaşıldığından davacı şirketin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde öngörülen %5 oranındaki vergi indirim hakkından yararlandırılması için aranan koşulların olayda gerçekleştiği anlaşıldığından, vergiye uyumlu mükellefler için öngörülen indirimden yararlandırılmamasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, vergi indirimi tutarının, ödenmesi gereken vergiden fazla olması halinde kalan tutarın, yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken tarihi izleyen bir tam yıl içinde mükellefin beyanı üzerine tahakkuk eden diğer vergilerinden mahsup edilebileceğinden fazladan tahakkuk eden verginin terkin edilemeyeceği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı şirket tarafından, beyannamelerin süresinde verilerek vergilerin süresinde ödendiği ödendiği, yargılama devam ettiğinden fazladan tahakkuk ettirilen verginin mahsup-iade şeklinde talep edilemediği, Vergi Dava Dairesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, ödemenin kanuni süresinden sonra yapılması nedeniyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde öngörülen %5 oranındaki vergi indirim hakkından yararlandırılmasının mümkün olmadığı, hukuka aykırı olarak verilen kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Davacı temyiz isteminin reddi, davalı temyiz isteminin ise gerekçeyle reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davacının temyiz istemi;
Temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü iddialar temyize konu kararın redde ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamıştır.
Davalı idarenin temyiz istemine gelince;
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun “Vergiye Uyumlu Mükelleflere Vergi İndirimi” başlıklı mükerrer 121. maddesinde, ticari, zirai veya mesleki faaliyeti nedeniyle gelir vergisi mükellefi olanlar ile kurumlar vergisi mükelleflerinden (finans ve bankacılık sektörlerinde faaliyet gösterenler, sigorta ve reasürans şirketleri ile emeklilik şirketleri ve emeklilik yatırım fonları hariç olmak üzere), bu maddenin 2. fıkrasında belirtilen şartları taşıyanların yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannameleri üzerinden hesaplanan verginin %5’inin, ödenmesi gereken gelir veya kurumlar vergisinden indirileceği hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacı şirket tarafından, 2015 yılı geçici vergi beyannameleri ile ödenen vergilerin 2015 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde hesaplanan kurumlar vergisinden fazla olması sebebiyle doğan 279.929,75 TL iade hakkının vergi borçlarına mahsubu talebiyle 16/05/2016 tarihli dilekçe ile başvuruda bulunulduğu, Kazan Vergi Dairesinin 03/08/2016 tarihli yazısı ile taşınmaz satış kazancı istisnasından yararlanamayacağının tespit edildiği ve ilgili iade talebinin reddedildiği hususunun bildirildiği, davacı şirket tarafından şikayet yolu ile başvuru yapılması üzerine de Gelir İdaresi Başkanlığının şikayet başvurusunun reddine dair … tarih ve … sayılı işlemi iptal eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddine karar veren … Bölge İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hukuki ihtilaf niteliğindeki dava konusu uyuşmazlığın vergi hatası kapsamında değerlendirilmesi ve düzeltme şikayet başvurusuna konu edilemeyeceği gerekçesiyle Danıştay Dördüncü Dairesinin 30/11/2021 tarih ve E:2017/3961, K:2021/7712 sayılı kararıyla bozulduğu anlaşılmıştır.
Olayda mahsup işleminden önce bakiye verginin 17/05/2016 tarihinde ödendiği dikkate alındığında 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 121. maddesindeki tahakkuk eden vergilerin kanuni süresinde ödenmesi şartının ihlal edildiği anlamına gelmeyeceğinden davacının vergiye uyumlu mükelleflere tanınan indirim hakkından yararlandırılmamasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşıldığından Vergi Dava Dairesi kararının kabule ilişkin hüküm fıkrasında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, redde ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA, kabule ilişkin hüküm fıkrasının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.