Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2021/2533 E. , 2023/1343 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/2533
Karar No : 2023/1343
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1-… Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
2- … Holding Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacıya, Mahkeme kararı gereği iade olunan vergi, ceza, gecikme faizi ve harçlardan oluşan tutar için faiz ödenmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair işlemin iptali ile 26/07/2011 tarihinden iade tarihi 13/02/2019 tarihine kadar hesaplanacak faiz ve bu faiz tutarının 13/02/2019 tarihinden itibaren tecil faiziyle birlikte kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; darece yapılan bir işlem nedeniyle ilgililerce istek dışında ödemek zorunda kaldıkları, dolayısıyla isteği dışında elinden çıkan bir paranın iade edilmesi sırasında ilgilinin elinde olmadığı döneme isabet eden faiz tutarının ödenmemesi halinde mülkiyet hakkı ihlal edilmiş olacağından ve davalı idarece tesis edilen tahakkuk işlemi nedeniyle davacı tarafından söz konusu tutar ödendiğinden, bir başka ifade ile davalı idarenin bir işlemi nedeniyle davacı belli süre parasını elinde tutamadığından, ödenen miktarın 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 112/4. maddesi uyarınca, 6183 sayılı Kanuna göre belirlenen tecil faizi oranında faiz uygulanmak suretiyle davacıya iadesi gerekmekte olup, bu talebin reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, davacı şirketin hükmedilecek tazminata 13/02/2019 tarihinden tahsil tarihine kadar tecil faizi işletilmesi istemi yönünden; davalı idare tarafından davacıya iade tarihinde ödenmeyen faiz alacağının mahiyeti bakılmakta olan işbu davada tazminata dönüştüğünden, yukarıda açıklanan gerekçelerle söz konusu 27/07/2011 tarihi ile 13/02/2019 tarihi arası için hesaplanacak tazminat tutarının da 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 112/4. maddesi uyarınca, davacıya iadenin yapıldığı 13/02/2019 tarihinden itibaren 6183 sayılı Kanuna göre belirlenen tecil faizi oranında faiz uygulanmak suretiyle davacıya iadesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf istemine konu kararın, davacıdan tahsil edilen tutara ilişkin faiz ödenmesi talebinin, 26/07/2011 tarihinden iade tarihi 13/02/2019 tarihine kadar hesaplanacak faiz ödenmesi yönünden davanın kabulüne ilişkin kısmının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı idare istinaf başvuru dilekçesinde ileri sürülen iddiaların da kararın kaldırılmasını gerektiren nitelikte bulunmadığı sonucuna varıldığı, davacının, 26/07/2011 tarihinden iade tarihi 13/02/2019 tarihine kadar hesaplanacak faiz tutarının 13/02/2019 tarihinden itibaren tecil faiziyle birlikte ödenmesi istemi yönünden, mükelleften yersiz veya haksız vergi tahsil edildiği durumunun ortaya çıkmasıyla, vergi dairesince mükellefe iade edilmesi gereken tutarlara ilişkin olarak, Vergi Kanunlarında, faize faiz hesaplanacağına dair hüküm bulunmadığından, davacının bu yöndeki talebinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kısmen ret, kısmen kabulüne, mahkeme kararının kaldırılmasına davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 13/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.