Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2020/988 E. , 2023/1397 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/988
Karar No : 2023/1397
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 7143 sayılı Kanun’un 5.maddesi uyarınca matrah arttırımından yararlanmak amacıyla yaptığı başvuru üzerine “matrah artırımında bulunduğu tarihten önce incelemeye başlanmış olması nedeni ile mükellefin Kanun’un 5. maddesi hükmüne göre matrah ve vergi arttırımından yararlanmasının mümkün olmadığı” yönünde tesis edilen … tarih ve … sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının 7143 sayılı Kanun kapsamında matrah arttırım talebi kabul edilerek yapılan tahakkukların ilk taksitleri ödenmiş ise de ,7143 sayılı Kanunun 5. maddesinin 9. fıkrasında, “… bu fiiller nedeniyle incelemesi devam edenlerin bu maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkra hükümlerinden yararlanamayacağı,” düzenlemesine yer verilmekle, Kanun’un yürürlük tarihinden önce ya da sonra başlanılan incelemelerin şeklinde bir ayrıma gidilmemiş olup, davacı hakkında matrah artırımı talebinden önce vergi incelemesine başlandığı ve incelemenin devam ettiğinin farkına varılması üzerine, 7143 sayılı Yasa’nın 5. maddesinin 9. fıkrası hükmü uyarınca davacının matrah artırım talebinin inceleme sonuçlanıncaya kadar işleme konulması mümkün olmadığından, sehven işleme konulduğu daha sonra anlaşılan bu talebi üzerine yaplan tahakkukların iptal edilerek ödenen ilk taksitlerin muaccel hale gelmiş vergi borçlarına mahsubu yönünde tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 7143 sayılı Yasa’nın yürürlük tarihinden önce başlanılmış olan incelemenin, aynı Kanun’un 5. maddesinin 9. fıkrasında belirtilen türden bir inceleme olduğuna ilişkin iddia soyut bir iddiadan ibaret olduğu, somut bir delil bulunmadığı ve 7. fıkra gereği de 31/07/2018 tarihine kadar incelemede bitirilmediği, Kanun’un yürürlük tarihinden önce de davacı hakkında 213 sayılı Kanunun 359. maddesinin (b) fıkrası kapsamında bir vergi inceleme raporu bulunmadığı, matrah ve vergi artırımı beyanlarını sakatlayan başka herhangi bir durum da bulunmadığından matrah ve vergi artırımı beyanlarını reddeden idari işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.