Danıştay Kararı 4. Daire 2020/727 E. 2023/851 K. 21.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/727 E.  ,  2023/851 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/727
Karar No : 2023/851

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin 2016 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi tekniği raporu ile sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde ettiğinin tespit edilmesi üzerine hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarına istinaden adına 2016 takvim yılına ilişkin tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle resen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin ve adına düzenlenen vergi tekniği raporunun kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı adresinin kısa zamanda birçok kez değişmiş olması, şirkete 2016 yılında mali müşavirlik hizmeti yürüten şahsın beyanları, yüksek iş hacmi ve faaliyet karşısında pazarlama satış giderlerinin bulunmaması, şirketin elektrik-su aboneliklerinin başka bir şirkete ait olması ve buna ilişkin açıklama yapılamaması, dava konusu 2016 döneminde 22.651.773,50 TL satış ve 22.143.496,16 TL alış faturasına ilişkin şirketin muhasebecisine bilgi verilmemesi ve bunun ticari teknik icaplara uygun olmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, söz konusu faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı, dava konusu vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan kısmı bakımından, davacı adına … ve … dönemine ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezası 26/04/2016 tarihinde davacıya tebliğ edilerek kesinleştiğinden, söz konusu ceza ancak takip eden yıl olan 2017 takvim yılından itibaren tekerrüre esas alınabilecek olup, bu nedenle davaya konu vergi ziyaı cezaları 2016 yılında işlenen eylemden kaynaklandığından, kesilen cezaların tekerrüre ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı, davacı adına düzenlenmiş olan vergi tekniği raporunun iptali isteminin ise bu talebin kesin ve yürütülmesi zorunlu nitelikte bir icrai işleme ilişkin olmadığından incelenmeksizin reddi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine, kısmen incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 21/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.