Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/473 E.  ,  2023/1521 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/473
Karar No : 2023/1521

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Turizm Taşımacılık Organizasyon ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle 2016/1,2,3,4,5,6,7 ve 8. dönemleri için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; Ceyhan Vergi Dairesi mükellefi olan … İş Makinaları Kir. İnş. Ve İnş. Mal. Oto Par.Dem. Çel. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu’nda, düzenlenen vergi tekniği raporunun yalnızca 2015 yılını kapsadığı, 2016 yılı için ayrıca bir inceleme yapılması gerektiğinin vergi tekniği raporunun sonuç bölümünde belirtildiği, davacının bu mükelleften almış olduğu faturaların 2016 yılına ait olduğu dikkate alındığında, bu mükellefin faturalarına isabet eden katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmemesinde yasal isabet görülmediği, diğer mükelleflerden alınan faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatlarda ise hukuka aykırılık bulunmadığı, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına neden olarak 2014/12 dönemi katma değer vergisine bağlı olarak kesilen vergi ziyaı cezasının gösterildiği ve 2015 yılında uzlaşmaya varılarak kesinleştiği, dolayısıyla 2016 yılı ve sonrasında kesilecek vergi ziyaı cezaları için tekerrür uygulanabileceği, bu haliyle 213 sayılı Kanun’un 339. maddesinde belirtilen şartlar bulunduğundan, kesilen vergi ziyaı cezasının 213 sayılı Kanun’un 339. maddesi nedeniyle artırılan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı, somut tespit bulunmaksızın kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 20/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.