Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2020/452 E. , 2023/695 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/452
Karar No : 2023/695
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU :… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle re’sen tarh edilen tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan vergi ziyaı cezalı 2013/8,9,10,11 ve 12 dönemleri katma değer vergileri ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; uyuşmazlık konusu dönemde davacının faturalarını kayıtlarına aldığı Bayrampaşa Vergi Dairesi mükellefi … Otomat ve Demir Çelik Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerden, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı anlaşıldığından adı geçen mükelleften alınan faturalardan kaynaklı bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık; ceza kesilmesini öngören yasa maddesinde belirtilen unsurlar bir arada gerçekleşmediğinden dava konusu özel usulsüzlük cezasında ve vergi ziyaı cezasına uygulanan tekerrür uygulamasının dayanağı olarak 2013 yılında kesinleşen ziyaı cezası gösterildiğinden, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmında da hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davacının istinaf başvurusu yönünden, davacının ihtilaflı dönemlerde fatura aldığı Bayrampaşa Vergi Dairesi mükellefi … Otomat ve Demir Çelik Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkında tanzim olunan vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin, düzenlenen faturaların sahte olduğunu ortaya koymada yeterli olmadığı anlaşıldığından adı geçen mükelleften alınan faturalar nedeniyle yapılan bir kat vergi ziyaı cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı, davalı istinaf başvurusu yönünden ise, istinaf dilekçesinde ileri sürülen iddiaların istinafa konu kararı kabule ilişkin kısmının kaldırılmasını gerektirir nitelikte bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davalı istinaf başvurusunun reddine, davacı istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının bir kat vergi ziyaı cezalı tarhiyatlar yönünden davanın reddine dair hüküm fıkrasının kaldırılmasına, bu kısım yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.