Danıştay Kararı 4. Daire 2020/448 E. 2023/1101 K. 01.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/448 E.  ,  2023/1101 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/448
Karar No : 2023/1101

TEMYİZ EDEN TARAFLAR:
1- … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

2- … Tekstil İnşaat Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı temyiz edilmemiş sayılmasına kararı davacı tarafından, … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının redde ilişkin kısmı ise davacı tarafından temyiz edilmiştir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden re’sen tarh edilen tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezalı 2016 yılı kurumlar vergisi, 2016/1-3 ila 10-12 geçici vergi, 2016/4-6, 10-12 gelir (stopaj) vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının tüm alış ve satışları üzerinde inceleme yapılarak bu alış ve satışlarının tamamının gerçek olmadığı somut bir şekilde ortaya konulmadan, sadece bir kısım vergi ödevlerini yerine getirmediğinden bahisle düzenlenen cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davacının 2016 yılında gerçek mahiyette ticari bir faaliyetinin bulunmadığı, bildirilen işçilerin ve işyerinde bulundurulan cüzi miktardaki emtianın ticari faaliyette bulunulduğu izlenimini oluşturmaya yönelik olduğu, böylece 2016 yılında düzenlenen faturaların sahte faturalar olduğu ve komisyon karşılığı düzenlendiği sonucuna varıldığından takdir komisyonu tarafından süregelen Danıştay içtihatları çerçevesinde %2 oranında komisyon geliri hesaplanarak takdir edilen matrahlar üzerinden davacı adına yapılan cezalı tarhiyatta ve üç kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisi kısmında, 2015 yılı kurumlar vergisi tarhiyatına karşı açılan davanın Dairelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla kurumlar vergisi yönünden reddine hükmedilmiş olması karşısında, kayıt dışı bırakılan bir kazancın bulunduğu hususu sabit olup, bu kazancın ortaklara dağıtılmayıp kurum bünyesinde kaldığı hususunun da davacı tarafından hukuken geçerli herhangi bir belge ile ispat edilememesi nedeniyle, kazancın ortaklara dağıtıldığının kabul edilmesi gerektiğinden, dava konusu gelir (stopaj) vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, mahsup dönemi geçen geçici vergi aslı ile geçici verginin yıllık vergiye mahsuben alınan peşin bir vergi olması nedeniyle bir kat vergi ziyaı cezası uygulanması gerektiğinden geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmında hukuka uyarlık, vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümlerinin uygulanmasından kaynaklanan kısmına ilişkin ise, tekerrüre dayanak olarak Dairelerinin E: … sayılı dosyasına sunulan bilgi ve belgelere göre, 2015/5 dönemi katma değer vergisi için kanuni süresinden sonra verilen düzeltme beyannamesine istinaden kesilen vergi ziyaı cezasının 08/07/2015 tarihinde elektronik ortamda tebliğ edildiği ve dava açılmaksızın kesinleştiğinin görüldüğü, tekerrür hükümlerinin uygulanması için kesinleşmeyi izleyen yıl olan 2016 yılından itibaren işlenmiş bir fiilin mevcut olmasının gerektiği, ihtilaf konusu fiilin ise 2015 yılında işlendiği anlaşıldığından, olayda tekerrür koşullarının oluşmadığı, bu sebeple, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri nedeniyle arttırılan kısımlarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kısmen kabul, kısmen gerekçeli olarak reddine, Mahkeme kararı kısmen kaldırılarak davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Söz konusu kararın reddine ilişkin kısmının bozulması istemiyle davacı tarafından yapılan temyiz başvurusu üzerine … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı karar ile; davacının temyiz başvurusuna ilişkin harç ve posta masrafının yatırılmadığı, Bölge İdare Mahkemesi Başkanlığı’nca eksik harç ve posta ücretinin tamamlanması istenildiği halde verilen sürede eksikliğin giderilmediği anlaşıldığından, davacının temyiz istemi yönünden temyiz edilmemiş sayılmasına kararı verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI: Harç ve posta masrafının sehven gider avansı kutusu işaretlenmesi sebebiyle gider avansı olarak dosyaya yatırıldığı, yasal süresi içerisinde harç ve masrafların tamamlandığı ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI: Yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı, … tarih ve E:…, K:…, T:… kararlarının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.