Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2020/2367 E. , 2022/8953 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2367
Karar No : 2022/8953
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Şirketi Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2014/1-3, 4-6 dönemleri için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu vergi ziyaı cezalı geçici vergi tarhiyatlarının dayanağını oluşturan kurumlar vergisi tarhiyatına karşı Mahkemenin E:… sayılı dosyasında … tarih ve K:… sayılı karar ile cezalı tarhiyatın davacının 2014 hesap döneminde gider yazdığı hazine paylarının kanunen kabul edilmeyen gider olarak beyanlarına eklenmesinden kaynaklanan kısmının iptaline, davacı şirketin transfer fiyatlandırılması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunulduğu ve bağlı ortaklara faizsiz para verildiği gerekçeleriyle yapılan kısımları yönünden ise davanın reddine karar verildiğinin görüldüğü, dava konusu cezalı kurum geçici vergisi tarhiyatlarının, geçici vergi asıllarında ve vergi ziyaı cezalarının 2014 döneminde gider yazılan hazine paylarının kanunen kabul edilmeyen gider olarak beyanlarına eklenmesinden kaynaklanan kısmında hukuka uyarlık, vergi ziyaı cezalarının davacı şirketin transfer fiyatlandırılması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunulduğu ve bağlı ortaklara faizsiz para verildiği gerekçeleriyle yapılan kısımlarında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI :Vergi inceleme elemanı tarafından eksik inceleme yapıldığı, bu eksik inceleme sonucu mevzuata aykırı şekilde oluşturulan emsal fiyata dayanarak kendilerinin transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıttığına ilişkin tespitte bulunulduğu, dış emsal için kendileri ile aynı şekilde üretim, ihracat ve maliyet yapısına sahip olan başka şirket aranmadığı, Eti Maden İşletmeleri’nin krom ihracatı yapmadığından dolayı yanlış kurumdan bilgi alındığı, karşılaştırılabilir fiyat ile birlikte iç emsal kullanılması gerektiği, dış emsale başvurulmaması gerektiği, buna dayanarak eksik incelemeye dayanarak hakkında rapor düzenlendiği, vergi inceleme raporundaki değerlendirmelerin iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymadığı, vergi tekniği esaslarına aykırılık teşkil ettiği, vergi inceleme raporunda maddi hatalarında yapılmış olduğu, faiz hesabının da hatalı şekilde yapılmış olduğu, dosyaya sunulan uzman görüşünde de ayrıntılı şekilde açıklandığı üzere haklarında mevzuata aykırı yapılan işlemlerin usulsüz olmasından dolayı kararın aleyhe hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davacı şirket hakkında düzenlenen inceleme raporuna istinaden usule uygun şekilde tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığından kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.