Danıştay Kararı 4. Daire 2020/2113 E. 2023/1200 K. 06.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/2113 E.  ,  2023/1200 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2113
Karar No : 2023/1200

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının 2016 ve 2017 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi tekniği raporu ile sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde ettiğinin tespit edilmesi üzerine hakkında verilen takdir komisyonu kararlarına istinaden adına 2016/3 ila 12 dönemlerine ilişkin olarak resen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu dönemle aynı döneme ilişkin 2016 yılı vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatının kaldırılması istemiyle açılan dava, söz konusu cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle Mahkemelerinin E:…, K:… sayılı kararı ile kabul edildiğinden, gelir vergisi matrahına bağlı olarak yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatında da hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davaya konu katma değer vergisi tarhiyatının dayanağı gelir vergisi tarhiyatının kaldırılması istemiyle açılan davada, … Vergi Mahkemesi’nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı davanın kabulü yolundaki karara karşı yapılan istinaf başvurusunu kabul eden Dairelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında davanın reddine hükmedildiğinden, elde edilen komisyon geliri nedeniyle davacı adına yapılan katma değer vergisi tarhiyatında ve bu tarhiyat üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında da hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece Mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, ilgili yıllarda yapılan satışların gerçek olduğu, işçi ve emtiasının bulunduğu, yapılan yoklamalarda yerinde olduğu, karşıt incelemelerde satışların gerçek olduğunun alıcılar tarafından beyan edildiği belirtilerek Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 06/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.