Danıştay Kararı 4. Daire 2020/2096 E. 2023/1201 K. 06.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/2096 E.  ,  2023/1201 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2096
Karar No : 2023/1201

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının 2016 ve 2017 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi tekniği raporu ile sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde ettiğinin tespit edilmesi üzerine hakkında verilen takdir komisyonu kararlarına istinaden adına 2016 ve 2017 takvim yıllarına ilişkin resen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin düzenlenen faturaların komisyon karşılığında düzenlenmiş sahte belgeler olduğunu ortaya koyabilecek yeterlilikte olmadığı, davacının birtakım vergisel yükümlülüklerini yerine getirmemesinin aksine bir tespit bulunmadığı müddetçe düzenlediği faturaları sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı kabul etmeye imkan bulunmadığından, düzenlediği faturalar nedeniyle gerçekleştirilen davaya konu vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatlarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin değerlendirilmesinden, her ne kadar ilk yoklamada iş yerinde faaliyet konusu ile ilgili makine ve teçhizat ve ticari emtiası bulunsa da iş olmadığı için çalışma yapılmadığının beyan edilmesi, faaliyet konusu dışında fatura düzenlemesi, yüksek cirolara karşın banka hareketlerinin yok denecek kadar az olması, vergi borçlarının ödenmemesi gibi hususlar birlikte değerlendirildiğinde, davacı tarafından düzenlenen ve raporda eleştiri konusu yapılan söz konusu faturaların sahte faturalar olduğu ve komisyon karşılığı düzenlendiği; elde edilen komisyon gelirine ilişkin olarak düzenlenen vergi tekniği raporu uyarınca, sevk olunulan takdir komisyonu tarafından %2 komisyon geliri dikkate alınmak suretiyle takdir edilen matrahlar üzerinden resen tarh edilen dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergilerinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, ilgili yıllarda yapılan satışların gerçek olduğu, işçi ve emtiasının bulunduğu, yapılan yoklamalarda yerinde olduğu, karşıt incelemelerde satışların gerçek olduğunun alıcılar tarafından beyan edildiği belirtilerek Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 06/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.