Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2020/1784 E. , 2023/1628 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1784
Karar No : 2023/1628
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Plastik Hammadde Metal Demir Çelik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) :…Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkındaki vergi inceleme raporuna istinaden mükellef kurumun 2017 yılında mal ve hizmet alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiğinden bahisle, söz konusu faturalardan kaynaklanan katma değer vergisi indirimlerinin reddi ve 2017/Aralık döneminden sonraki döneme devreden katma değer vergisinin “0,00 TL” olarak dikkate alınması yönündeki belirlemeler dikkate alınmak suretiyle beyanlarının yeniden tanzimi sonucu ödenecek vergi çıkan 2018/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarhedilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E: … , K: … sayılı kararda; hesaplanan katma değer vergisi matrahının nedeni 2017/Aralık döneminden devreden katma değer vergisi tutarının “0,00 TL” olarak dikkate alınmasından kaynaklı olup, davacının devreden katma değer vergisinin değiştirildiği 2017 yılı için düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden indirimlerin reddi suretiyle yapılan tarhiyatlara karşı açılan davada, Mahkemelerince verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararla, davacı şirketin ilgili yılda söz konusu mükelleflerden aldığı faturalardan kaynaklanan katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka ayrılık görülmediği sonucuna ulaşılarak, cezalı tarhiyatlar yönünden davanın reddine karar verildiği, dolayısıyla 2017/Aralık döneminden sonraki döneme devreden indirilecek katma değer vergisinin raporda belirtildiği şekilde “0,00 TL” olması gerektiğinin Mahkemelerinin kararıyla sabit olduğu, bu nedenle 2017/Aralık döneminden devreden katma değer vergisi indiriminin 0,00 TL (sıfır) olarak dikkate alınması suretiyle hesaplanan matrah farkından kaynaklanan dava konusu cezalı tarhiyatlarda da hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi ve cezaların dayanağı olan vergi tekniği raporlarının tebliğ edilmediği, söz konusu raporların somut delillerle desteklenmediği, tamamen varsayıma dayalı olarak hazırlandığı, fatura yansıyan faaliyetlerin gerçek olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve 375,10 TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.