Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/1637 E.  ,  2023/1035 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1637
Karar No : 2023/1035

TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Giyim Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ: Av.Dr. …

KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından ihtirazi kayıtla verilen 2017 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde, Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinin 6824 sayılı Kanun’un 4. maddesi ile değişik hükmü uyarınca vergiye uyumlu mükelleflerin 01/01/2018 tarihinden sonra verdikleri kurumlar vergisi ve gelir vergisi beyannamelerinde uygulanmak üzere %5 indirim uygulanması esasından yararlandırılmaması yönünde tesis edilen işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; konuya ilişkin kanuni düzenlemenin 01/01/2018 tarihinden sonra verilen beyannameleri kapsadığı, 2017 kurumlar vergisi beyannamesinin 2018 yılı içerisinde verilmesinin kanun gereği olması nedeniyle mükellefin 2017 yılına ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin kanun kapsamında olduğu görülse de, her ne kadar davalı idare tarafından davacının 2016 yılı Mart ayı 2 no’lu KDV beyannamesini kanuni süresinden sonra düzeltme beyannamesi olarak ve 2017 Yılı Ocak ayı 1 No’lu KDV beyannamesine kanuni süresinden sonra düzeltme beyannamesi olarak verdiği, bu düzeltmeye istinaden oluşan 33,90 TL’lik damga vergisi ödemesini süresinden sonra gerçekleştirmiş olduğundan bahisle anılan Kanun hükmünden yararlandırılmamışsa da, anılan Kanun hükmünde mükelleflerin kendi beyanı üzerine tahakkuk eden vergileri süresi içerisinde ödeme şartının bulunduğu, sözkonusu damga vergisinin ise beyana dayalı olmadığı, davacının kendi beyan ettiği vergileri süresi içerisinde ödemiş olduğu, dolayısıyla davacının 6824 sayılı Kanun’da öngörülen şartları taşıdığı anlaşıldığından, bahse konu Kanun ile tanınan indirim hakkından yararlanılması gerekirken aksine tesis edilen dava konusu işlemde yasal isabet görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; 2016/Mart ve 2017/Ocak dönemlerine ilişkin KDV beyannamelerini kanuni süresi içinde vermediği ve bu dönemlere ilişkin olarak daha sonra düzeltme beyannameleri ile tahakkuk eden vergileri de kanuni süresi içinde ödemediği ihtilafsız olan davacı şirketin 2017 yılı kurumlar vergisi yönünden vergiye uyumlu mükelleflere tanınan %5 vergi indiriminden faydalanma koşullarını taşımadığı anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık, aksi yöndeki Vergi Mahkemesi kararında ise hukuki isabet bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kabulüne, Mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.