Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2020/1487 E. , 2023/591 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1487
Karar No : 2023/591
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1) … Gıda Kimyevi Maddeler İnşaat Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av…
2) … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına, 2016/2,4,5,6,7,9,10,11 ve 12. dönemleri için resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’un 353/1. maddesi gereği kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının haklarında sahte belge düzenlediklerine ilişkin vergi tekniği raporu bulunan …, … Dekorasyon Metal İnşaat Madencilik Dizayn San. ve Tic. Ltd. Şti. ve … Grup Tur İnşaat Hafriyat Nakliye Lastik İş Makinaları Oto Yedek Parça Sanayi ve Tic. Lt. Şti.’den fatura aldığı ve bunları yasal defter ve belgelerine kaydederek indirim konusu yaptığı tespit edildiğinden, davacı tarafından indirim konusu yapılan bahse konu faturalardaki indirimlerin reddinin gerektiği belirtilerek dava konusu cezalı tarhiyatların yapıldığı ve özel usulsüzlük cezası kesildiği, … Vergi Dairesi mükellefi …, … Vergi Dairesi mükellefi … Grup Tur İnşaat Hafriyat Nakliye Lastik İş Makinaları Oto Yedek Parça Sanayi ve Tic. Lt. Şti. ve Kızılbey Vergi Dairesi mükellefi … Dekorasyon Metal İnşaat Madencilik Dizayn San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarındaki tespitlerin değerlendirilmesinden, bu firmalar tarafından davacıya verilen faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan sahte faturalar olması sebebiyle bu mükelleflerden olan alışlarının indirimden reddi suretiyle yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, 2015/12 döneminden sonraki döneme devreden indirilecek katma değer vergisinin 0 TL kabul edilmesinde ve vergi ziyaı cezasının üç kat uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı, tekerrüre dayanak cezanın kesinleştiği 2016 yılını izleyen 2017 yılından itibaren beş yıl içerisinde işlenen vergi ziyaı suçu sebebiyle tekerrür uygulanması mümkün olduğundan 2016 yılında işlenen vergi ziyaı suçu için tekerrür uygulanmasında ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, satıcı firmalar hakkında ne gibi işlem yapıldığı, elde ettiği var sayılan komisyon geliri üzerinden tarhiyat yapılıp yapılmadığı, yapıldı ise tarhiyatın denetimden geçip geçmediği hususlarının araştırılması gerektiği, mükelleflerin davacıya fatura düzenlediği dönemlerde gayri faal olduğuna dair herhangi bir yoklama olmadığı, ödemelerin bankacılık sistemi içerisinde gerçekleştiği, kurumlar vergisi yönünden davacı adına tarhiyat önerilmediği, aleyhe olan hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, aleyhe olan hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.