Danıştay Kararı 4. Daire 2020/1443 E. 2023/594 K. 08.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/1443 E.  ,  2023/594 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1443
Karar No : 2023/594

TEMYİZ EDEN TARAFLAR :
1) … Gıda Kimyevi Maddeler İnşaat Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av…
2) … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına resen tarh edilen 2016/1. dönemine ilişkin üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’un 353/1 maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının fatura aldığı … Vergi Dairesi mükellefi … Grup Tur İnşaat Hafriyat Nakliye Lastik İş Makinaları Oto Yedek Parça San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında, düzenlediği tüm belgelerin sahte belge olduğu tespitini içeren vergi tekniği raporu bulunduğu, davacı tarafından indirim konusu yapılan bahse konu faturalardaki indirimlerin reddinin gerektiği belirtilerek dava konusu cezalı tarhiyatların yapıldığı ve özel usulsüzlük cezası kesildiği, … Tur İnşaat Hafriyat Nakliye Lastik İş Makinaları Oto Yedek Parça San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerin incelenmesinden; mükellefin gerçek ticari muamele gerçekleştirmeyip münhasıran sahte fatura ticareti ile iştigal ettiği, inceleme döneminde adı geçen mükellefçe davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir alım-satım ilişkisine dayanmayan sahte faturalar olduğu sonucuna varıldığı, uyuşmazlık konusu fatura tutarları üzerinden indirim konusu yapılan katma değer vergilerinin reddedilerek yeniden düzenlenen beyan tablosuna göre yapılan katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırlık bulunmadığı, 2016/1 dönemine önceki dönemden devreden indirilecek KDV tutarının 0 TL olarak dikkate alınmasında ve vergi ziyaı cezasının üç kat uygulanmasında da hukuka aykırılık görülmediği, 213 sayılı Kanun’un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, satıcı firma hakkında ne gibi işlem yapıldığı, elde ettiği var sayılan komisyon geliri üzerinden tarhiyat yapılıp yapılmadığı, yapıldı ise tarhiyatın denetimden geçip geçmediği hususlarının araştırılması gerektiği, davacıya fatura düzenlediği dönemlerde gayri faal olduğuna dair herhangi bir yoklama olmadığı, Kurumlar Vergisi yönünden davacı adına tarhiyat önerilmemesi ve ödemelerin bankacılık sistemi üzerinden yapılmış olmasının, yapılan alımların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını kanıtladığı ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.