Danıştay Kararı 4. Daire 2020/1279 E. 2023/940 K. 23.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2020/1279 E.  ,  2023/940 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1279
Karar No : 2023/940

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Mimarlık Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına 2017 yılına ait defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi üzerine düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporuna istinaden katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle …. dönemleri için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle re’sen tarh edilen 4,5 kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu cezalı tarhiyatların dayanağı olan vergi inceleme raporunda her ne kadar defter ve belge isteme yazısının 213 sayılı Kanun’un 102. maddesi ve 485 no.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği hükümleri uyarınca usulüne uygun olarak tebliğ edildiği belirtilmiş ise de; şirket adresinde tebligat yapılamaması üzerine şirket kanuni temsilcisinin Nüfus Hizmetleri Kanunu’na göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresine (mernis) çıkarılan tebliğin 06/11/2018 tarihinde adreste bulunamaması nedeniyle tebliğ yapılamadığına ilişkin tebliğ memuru tarafından şerh ve imza edilerek 102. madde hükümlerine uygun olarak tebliği çıkaran merciye iade edildiği ancak ikinci defa çıkarılan tebliğde usul hükümlerine riayet edilmediği, zira adrese ikinci kez gidişte evrakın hangi sebeplerle tebliğ edilemediği hususunun tebliğ alındısına şerh ve imza edilmediği, kapıya yapıştırılan pusulanın “tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini” içermediği görülerek, şirket kanuni temsilcisinin merniste kayıtlı adresine ikinci kez çıkarılan evrakın, 213 sayılı Kanun’un 102. maddesinin 5. fıkrasında belirlenen usule uygun olarak tebliğ edilmediği görülmekle; defter ve belge isteme yazısının usulsüz tebliği nedeniyle şirket için ibraz yükümlülüğünün doğduğundan bahsedilemeyeceğinden; ibraz yükümlülüğünün yerine getirilmediğinden bahisle yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare vekili tarafından, yapılan işlemin hukuka uygun olduğu aksi yönde verilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.