Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2020/1239 E. , 2023/1578 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1239
Karar No : 2023/1578
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediğinden bahisle takdir komisyonu kararlarına istinaden re’sen tarh ettirilen 2016 dönemine ilişkin tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen dört buçuk kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2016/2, 3 ve 4’üncü dönemlere ilişkin tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen geçici vergi aslına bağlı dört buçuk kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporundaki tespitlerden düzenlediği faturaların sahte olduğu sonucuna varıldığından dava konusu tarhiyatlarda hukuka aykırılık, uyuşmazlığın tekerrür hali nedeniyle vergi ziyaı cezalarının yüzde elli oranında arttırılmasıyla ilgili kısmında ise davacı hakkında düzenlenen raporda, tekerrür durumuna ve sebeplerine ilişkin herhangi bir açıklama ve öneri getirilmediği, vergi dairesince de ihbarnamelerde tekerrürü gerektiren ve ilgili maddede öngörülen dayanakların somut olarak gösterilmediği görüldüğünden, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür hali nedeniyle yüzde elli oranında artırılan kısımlarında hukuka uyarlık bulunmadığı, 2016/3’üncü dönem gelir geçici vergi ziyaı cezasının 584.151,89 TL’yi aşan kısmınına ilişkin; davalı idarece … numaralı düzeltme fişi ile anılan miktarı aşan vergi ziyaı cezasının kaldırıldığı anlaşılmakla bu kısım hakkında karar verilmesine yer olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, kısmen karar verilmesine yer olmadığı karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı vekili tarafından vergi müfettişince ibraz edilen 2016 yılı yasal defter ve belgeler üzerinde yapılan inceleme neticesinde tanzim edilen vergi tekniği raporunda davacı firmanın 2016 yılında düzenlediği tüm alış ve satış belgelerinin sahte olduğu, gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı ileri sürülerek, 2016 yılında elde ettiği komisyon geliri nedeniyle takdir komisyonu marifetiyle kesilen cezaların hukuka uygun olmadığı, ancak Vergi Mahkemesince davanın kısmen kabulüne, kısmen de reddine karar verildiği, davanın kısmen reddi yönünde verilen hüküm fıkrası yasal olmadığından kaldırılması için yapılan başvurunun Bölge İdare Mahkemesince kısmen kabul kısmen reddedildiği, verilen kısmen ret yönündeki hüküm fıkrası yasal olmadığından kaldırılması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare vekili tarafından, yapılan işlemin hukuka uygun olduğu, kararın aleyhe olan hükmünün bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Davalı idare tarafından temyiz dilekçesinde belirtilen hususlar kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte görülmemiştir.
Davacının temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 1. fıkrasında, idare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda farklı bir kanun yolu öngörülmüş olsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabileceği; 46. maddesinin 1. fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddenin devamında bentler halinde sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği ifade edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; … Vergi Mahkemesinin E:…, K:… İstinaf No:… sayılı kararı ile davacı tarafından anılan kararın istinaf edilmesi istemiyle … Bölge İdare Mahkemesi Başkanlığı’na hitaben verilen dilekçe üzerine noksan olduğu anlaşılan harç ve posta ücret karşılığı olarak 228,50 TL’nin Mahkemelerine gönderilmesi yönünde 7 gün süre verilmesine ilişkin 21/03/2019 günlü Başkanlık yazılarının davacıya 27/03/2019 tarihinde elektronik ortamda tebliğ edilmesine karşın, davacının ödeme için son gün olan 03/04/2019 tarihinden sonra 08/04/2019 tarihinde harç ve posta giderlerini tamamladığı anlaşıldığından, davacı tarafından istinaf isteminde bulunulmamış sayılmasına kararı verildiği ve istinaf yolu açık olan karara itiraz da edilmediği görülmüştür.
İstinaf yoluna başvurmayan davacı açısından Vergi Mahkemesi kararı kesinleştiğinden, kararın reddi ile karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kısmı için temyiz isteminin incelenmesine hukuken olanak bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin incelenmeksizin reddine, davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.