Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2019/9315 E. , 2020/5730 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/9315
Karar No : 2020/5730
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … İletişim Bilişim Temizlik Hizmetleri Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek davalı idarece aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Bina temizlik işleri ve apart dairelerin kiraya verilmesi faaliyeti ile iştigal eden davacı adına, 2010 ila 2012 yılları hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi tekniği raporu uyarınca 2011 yılı için düzenlenen vergi inceleme raporlarına istinaden apart işletmeciliği faaliyeti ile ilgili defter kayıtları ve beyanlarının gerçek durumu yansıtmadığının tespit edildiğinden bahisle 2011/4-6,7-9,10-12 dönemleri için re’sen tarh edilen gelir (stopaj) vergileri ve bir kat kesilen vergi ziyaı cezaları ile 213 sayılı Kanun’un 353/1 maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacı adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir stopaj vergilerine ilişkin olarak UYAP kayıtlarından yapılan inceleme sonucunda, Mahkemelerinin … tarih ve E: …, K: … sayılı vergi tekniği raporunun tebliğ edilmemesi nedeniyle verilen kabul kararı üzerine, vergi tekniği raporu tebliğ edilerek, aynı döneme ve aynı konuya ilişkin olarak yeniden yapılan cezalı tarhiyata karşı Mahkemelerinin E: … sayılı dosyasında açılan davada … tarih ve K: … sayılı karar ile işin esası incelenmek suretiyle kısmen kabul, kısmen ret kararı verildiği, UYAP kayıtlarından alınan ekran görüntüsü uyarınca temyiz aşamasında bulunan davanın derdest olduğunun anlaşıldığı, aynı döneme ve aynı konuya ilişkin olarak iki ayrı davanın görülmesinin hukuken mümkün olmaması ve usul ekonomisi dikkate alındığında bu davanın bulunduğu aşamanın temyiz aşamasında derdest olan diğer davaya göre daha geride olması nedeniyle, işbu davanın aynı döneme ilişkin vergi ziyaı cezalı gelir stopaj vergilerinin kaldırılması istemine ilişkin kısmı açısından incelenmeksizin ret kararı verilmesi gerektiği; yine davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin olarak ise, UYAP kayıtlarından yapılan inceleme sonucunda, Mahkemelerinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararı ile vergi tekniği raporunun tebliğ edilmemesi nedeniyle özel usulsüzlük cezasının kaldırılması üzerine, vergi tekniği raporu tebliğ edilerek, aynı döneme ve konuya ilişkin olarak yeniden kesilen cezaya karşı Mahkemelerinin E: … sayılı dosyasında açılan davada işin esası incelenmek suretiyle verilen … tarih ve E: … K: … sayılı kabule ilişkin kararın, Danıştay Dördüncü Dairesinin 17/05/2016 tarih ve E:2016/9115, K:2016/2245 sayılı onama kararı ve 02/07/2018 tarih ve E:2016/17312, K:2018/6641 sayılı karar düzeltme isteminin reddine ilişkin kararı üzerine temyiz ve karar düzeltme aşamalarından geçerek kesinleştiği anlaşıldığından, işbu davanın aynı döneme ve konuya ilişkin kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkin kısmı açısından da karar verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen incelenmeksizin reddine, kısmen dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi Mahkemesince verilen önceki kararın “işin esası incelenerek karar verilmesi gerektiği” gerekçesiyle bozulduğu, temyize konu kararda yer alan hüküm gerekçeleri, kesinleşen ve derdest olan davalar nedeniyle şeklen doğru görünse de netice itibarıyla davanın açılmasına sebebiyet verdikleri gerekçesiyle aleyhlerine yargılama giderlerine hükmedilmesinin yasal ve yerinde olmadığı, temyize konu kararın aleyhe olan hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.