Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2019/6726 E. , 2022/8605 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/6726
Karar No : 2022/8605
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, kanuni temsilcisi ve ortağı olduğu asıl amme borçlusu … Et ve Gıda İşl. Tic. A.Ş.’ne ait 298.387,10 TL tutarındaki vergi borçlarının tahsili amacıyla Ankara ili, Altındağ ilçesi, … Mah. … ada, … sayılı parselde kayıtlı bulunan taşınmaz üzerine konulan haczin kaldırılması istemiyle yapılan başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davalı idare tarafından haczedilen taşınmazın davacının haline münasip evi olup olmadığı yolunda herhangi bir araştırma ve incelemenin yapılmadığı, ayrıca taşınmazın değerinin haline münasip yer için fazla olduğuna ilişkin herhangi bir tespitin de yer almadığının anlaşıldığı, kaldı ki davacının Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı’na ait borçlarının tahsili amacıyla aynı taşınmaza konulan haczin kaldırılması istemiyle … İş Mahkemesi’nin E:… sayılı dava dosyasında yapılan bilirkişi incelemesinde anılan taşınmazın borçlunun haline münasip evi olduğunun belirtildiği, anılan rapora dayanarak haczi kaldıran mahkeme kararının da onandığı, bu haliyle tesis edilen dava konusu haciz işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığının, borçlunun haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirleneceği, bunun tespiti için ise ciddi bir çaba ve emek sarfının gerektiği, evin ve borçlunun durumuna göre buna uygulamada bilirkişiler tarafından karar verilebileceği, dolayısıyla idarenin bahsi geçen borçlar için kişinin sosyal durumunu, ihtiyaçlarını, evinin özelliklerinin ona münasip olup olmadığına karar vermesinin beklenmesinin haksızlık olacağı, ayrıca böyle bir şeye taraf olarak idarenin karar vermesinin de mümkün bulunmadığı, idarenin yasal prosedürü uygulayıp borçlunun kanuni temsilcisi olduğu şirketin borcu için taşınmazına haciz koyduğu, bu haliyle kendi sorumluluğunu yerine getirildiği, öte yandan gayrimenkul için borçlunun haline münasip evi olduğuna mahkeme kararı ile karar verildiğinin belirtildiği, idarece bu kararın kesinleşip kesinleşmediği bilinmediğinden hacze devam edildiği, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 20/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.