Danıştay Kararı 4. Daire 2019/5904 E. 2023/131 K. 12.01.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/5904 E.  ,  2023/131 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5904
Karar No : 2023/131

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2011 yılında gayrimenkul alım satımı nedeniyle takdir komisyonu kararlarına istinaden re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı 2011/10 dönemi katma değer vergisi ile tarhiyatlara dayanak olan takdir komisyonu kararlarının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararda; davacının ihtilaflı dönemde yaptığı gayrimenkul satışlarının ticari faaliyet kapsamında kaldığının Mahkemece de kabul edildiğinden, ticari faaliyet kapsamında satılan gayrimenkul satışlarından elde edilen kazanç da ticari kazanç olacağından, söz konusu ticari kazancı için beyanname verme ve fatura düzenleme yükümlülüğü bulunan ve dava konusu döneme ilişkin katma değer vergisi beyannamelerini vermediği sabit olan davacının takdire sevkinde hukuki isabetsizlik bulunmadığı, ayrıca gayrimenkulün alım-satımına taraf olanların beyanı üzerine düzenlenen ve resmi belge niteliğinde olan tapu kaydının takdir komisyonunca dikkate alınmasında ve bahsi geçen kayıtda yer alan tutarın katma değer vergisinin matrahı olarak takdir edilen matrahta ve matrah üzerinden davacı adına re’sen tarh olunan dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, takdir komisyonu kararının iptali istemine gelince, ön idari işlem olan ve mükellef tarafından idari dava konusu yapılması mümkün bulunmayan takdir komisyonu kararının esasını inceleme olanağı bulunmadığından, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 15/1-b maddesi uyarınca reddi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idarece zamanaşımı süresi dolduktan sonra işlem tesis edildiği, takdir komisyonunca gerekli araştırma ve inceleme yapılmadan matrah takdiri yapıldığı, söz konusu satışlar ticari faaliyet kapsamında değerlendirilse dahi matrahın tapuda beyan edilen satış bedeli olarak mahkeme tarafından esas alınmasının Anayasa’ya aykırı olduğu, takdir komisyonu kararının iptalinin talep edilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 12/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.