Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/5725 E.  ,  2022/9506 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5725
Karar No : 2022/9506

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediğinden bahisle hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporu doğrultusunda sevk edildiği takdir komisyonunca, adına 2012/1-12 dönemi için tarh edilen ve tekerrür hükümleri uygulanarak arttırılan vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının düzenlemiş olduğu fatura tutarları üzerinden Danıştay’ın yerleşik içtihatları ile de kabul edilen %2 komisyon geliri hesaplanmak suretiyle davacı adına takdir edilen matrahlar üzerinden re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık görülmediği; tekerrür hükümlerinin uygulanması yönünde ise 2012/10 dönemine ilişkin vergi ziyaı cezasının, davacının elektronik ortamda kanuni süresinden sonra verdiği düzeltme beyanına ilişkin olarak internet ortamında düzenlendiği, 28/11/2012 tarihinde elektronik ortamda tebliğ edildiği, bu durumda ihtilaflı yıl olan 2012 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezası dayanak alınarak davacı adına yapılan ilgili tarhiyat üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; matrahın, Danıştay’ın yerleşik içtihatları doğrultusunda, sahte faturalar üzerinden %2 oranı baz alınmak suretiyle, 61.214,36 TL olarak takdir edildiği; öte yandan, davacı tarafından 2012 yılına ilişkin olarak 58.428,44 TL gelir vergisi matrahı beyan edilerek bu beyan doğrultusunda, davacı adına gelir vergisi tahakkuk ettirildiği; bu sebeple, davacı adına komisyon geliri nedeniyle yapılacak tarhiyata esas alınacak matrah farkının (61.214,36-58.428,44) 2.785,92 TL olarak belirlenmesi gerekirken, davalı idarece, takdir komisyonunca takdir olunan 61.214,36 TL matraha, davacı tarafından beyan edilen 58.428,44 TL matrahın eklenmesi suretiyle hesaplanan 119.642,80 TL üzerinden cezalı vergilendirmeye gidilerek mükerrer vergilendirmeye sebep olunduğu, bu durumda, davacı istinaf isteminin, dava konusu cezalı tarhiyatın 2.785,92 TL matrah farkını aşan kısmı yönünden kabulüyle Mahkeme kararının davanın reddine ilişkin hükmünün, dava konusu cezalı tarhiyatın 2.785,92 TL matrah farkını aşan kısmı üzerinden hesaplanacak miktarı yönünden kaldırılmasına ve davanın bu kısım yönünden kabulüne; istinaf isteminin dava konusu cezalı tarhiyatın 2.785,92 TL matrah farkından kaynaklanan kısma ilişkin olarak reddine karar vermek gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davalı istinaf başvurusunun reddine, davacı istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, davalı idarece yapılan iş ve işlemlerin hukuka aykırı olduğu, kararın aleyhe kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 29/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.