Danıştay Kararı 4. Daire 2019/5607 E. 2022/8602 K. 20.12.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/5607 E.  ,  2022/8602 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5607
Karar No : 2022/8602

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Kimya Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2013, 2014 ve 2015 yılının muhtelif dönemlerine ait ÖTV iade alacağının vergi borçlarına mahsubuna ilişkin talebinin reddi üzerine düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu işlemin içeriği mahsup-iade talebinin tabi olduğu 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nda, özel tüketim vergisine tabi malların, yer aldığı listedeki başka bir malın imalinde kullanılması halinde ödenen verginin, ödenecek vergiden indirileceği hususu açıkça belirtilmiş olup, Kanunla tanınan bir hakkın, Kanun hükmünde öngörülmediği halde, genel tebliğ gibi ikincil bir mevzuatla kapsamının daraltılamayacağı, bu durumun hukuk devleti ilkesinin normlar hiyerarşisi prensibine aykırılık teşkil edeceği açık olduğundan, davacı şirketin iade mahsup talebinin, genel tebliğde belirtilen hususlara uygun olmadığından bahisle reddi üzerine düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, vergiye tâbi malların, vergiye tâbi olan malların imali dışında her ne suretle olursa olsun kullanılması, sarfı, işletmeden çekilmesi veya işletme personeline ücret, prim. ikramiye, hediye, teberru gibi namlarla verilmesinin teslim olarak nitelendirildiği, (1) sayılı listenin (B) cetvelinde yer alan malların, bu listeye dâhil olmayan malların imalinde kullanılmak üzere imalatçılara ÖTV mükellefleri tarafından tcsliminde, diğer alıcılara teslimlerde olduğu gibi, bu malların birimi itibarıyla (B) cetvelinde yer alan yürürlükteki vergi tutarları üzerinden vergi beyan edilerek ödeneceği, ithalatçı imalatçılar tarafından doğrudan ithal edilen (B) cetvelinde yer alan malların, (1) sayılı listeye dâhil olmayan malların imalinde kullanılmasının, Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 2/3-a. maddesi uyarınca teslim sayılacağı, 3811.21.00.90.00 GTİP numaralı “Diğerleri“ isimli mal bahsi ilgili Kararname eki Kararın gerekçesinde de belirtildiği üzere akaryakıtlara karıştırılabilen veya akaryakıt olarak kullanılabilen mallar arasında bulunduğundan söz konusu malın imalatı için iade yapılmasının mümkün bulunmadığı, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Danıştay Başkanlar Kurulu’nun 10/07/2019 tarih ve E:2018/43, K:2019/234 sayılı “dava konusu edilen ödeme emrinin sebebini şirket tarafından yapılan mahsup talebinin kabul edilmemesi oluşturmakla birlikte, konusunu katma değer vergisinin oluşturduğu, vergi dava dairelerinin görev ayrımında vergilendirme işleminin konusu olan vergi türünün esas alındığı, bu haliyle uyuşmazlığın katma değer vergisinden doğduğu, bu durumda, katma değer vergisinden kaynaklanan uyuşmazlığın temyizen incelenmesi görevinin, Danıştay Başkanlık Kurulu’nun 29/12/2016 tarih ve 2016/72 sayılı kararı uyarınca Dördüncü Daireye ait bulunduğu” yönündeki kararı uyarınca anılan Kurulca temyiz incelenmesi yapılmak üzere gönderilen dosyada Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 20/12/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı tarafından, 2013, 2014 ve 2015 yılının muhtelif dönemlerine ait ÖTV iade alacağının vergi borçlarına mahsubuna ilişkin talebinin reddi üzerine düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davanın kabulüne yöneltilen istinaf başvurusunun reddine dair Vergi Dava Dairesi kararı davalı idarece temyiz edilmiştir.
4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 9. maddesinde; özel tüketim vergisine tabi malların, yer aldığı listedeki başka bir malın imalinde kullanılması halinde ödenen verginin, Maliye Bakanlığı’nca belirlenen esaslara göre ödenecek vergiden indirileceği, 10. maddesinde; özel tüketim vergisine ilişkin istisna ve muafiyetlerin ancak bu Kanun’a hüküm eklenmek veya bu Kanunda değişiklik yapılmak suretiyle düzenleneceği hüküm altına alınmıştır.
Aynı Kanun’un 12. maddesinin 4. fıkrasında Bakanlar Kurulu’na verilen yetkiye istinaden 09/10/2012 tarihli ve 28436 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2012 tarihli ve 2012/3792 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’nın 1. maddesinde, “….Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (1) sayılı listenin (B) cetvelindeki vergi tutarları uygulanarak teslim edilen malların, (1) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde imalatçılar tarafından kullanılması halinde, imalatta kullanılan mallar için bahse konu maddede G.T.İ.P. numaraları itibariyle karşılarında gösterilen oran ile daha önce uygulanan vergi tutarının çarpılması suretiyle hesaplanan vergi tutarlarının uygulanması” öngörülmüştür. Aynı maddenin 2. fıkrasında ise; 04/12/2003 tarihli ve 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun 2. maddesinde yer alan madeni yağ tanımına giren mallar ile bu kapsamda kullanılan diğer malların imal edilmesi halinde, bu kapsamdaki imalatlar için bu hükmün uygulanmayacağı belirtilmiştir.
Bakanlar Kurulu Kararı’na istinaden 11/10/2012 tarihli ve 28348 sayılı Resmi Gazete’de 25 Seri No’lu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği yayımlanmıştır.
Genel tebliğin (1.1.) bölümünde; “ithalatçı imalatçılar tarafından doğrudan ithal edilen (B) cetvelindeki malların (1) sayılı listeye dâhil olmayan malların imalinde kullanılmasının, Ö.T.V. Kanunu’nun 2/3-a maddesi uyarınca teslim sayılacağı, buna göre ithalatçı imalatçıların, bu mallar için yurt içindeki Ö.T.V. mükelleflerinin teslimlerinde olduğu gibi birimi itibariyle (B) cetvelinde yer alan yürürlükteki vergi tutarları üzerinden vergi beyan ederek ödeyecekleri”, (1.3.) bölümünde; “sanayi sicil belgesini haiz alıcı imalatçıların iade talep edebileceği, ancak Petrol Piyasası Kanunu’nun 2. maddesinde yer alan madeni yağ tanımına giren mallar ile bu mallar kapsamında kullanılan diğer malların imal edilmesi halinde iade talep edilemeyeceği” düzenlenmiştir.
Uyuşmazlıkta, davalı idare tarafından, davacının imâl ettiği 3405.40.000.00 G.T.İ.P. numarasında yer alan malın akaryakıtlara karıştırılabilmesi mümkün olan mallar arasında bulunduğundan bahisle davacının iade isteminin reddedildiği, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 9. maddesiyle, özel tüketim vergisine tabi malların, yer aldığı listedeki başka bir malın imalinde kullanılması halinde ödenen verginin nasıl indirileceğine ilişkin olarak usul ve esasları belirleme konusunda yetkili kılınan Maliye Bakanlığı’nın yayımladığı 25 Seri No’lu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği’nde; Petrol Piyasası Kanunu’nun 2. maddesinde yer alan madeni yağ tanımına giren mallar ile bu mallar kapsamında kullanılan diğer malların imal edilmesi halinde iade talep edilemeyeceğine ilişkin düzenlemesi ile kendisine tanınan yetki kullanılmış olduğundan davacının iade isteminin reddi üzerine düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle, Daire kararına katılmıyorum.