Danıştay Kararı 4. Daire 2019/5416 E. 2023/789 K. 16.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/5416 E.  ,  2023/789 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5416
Karar No : 2023/789

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU :.. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına 2013/8. dönemine ilişkin olarak resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…., K:… sayılı kararda; davacının 22/02/2012 tarihinde Muğla İli Bodrum İlçesi … Köyü … Mevkiinde edindiği arsa için 01/05/2012 tarihinde müteahhit … ile kat karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığı ve sözleşme uyarınca davacı kendisine kalan bağımsız bölümlerden iki tanesini 22/08/2013 tarihinde sattığı, satış bedelinin vergiye tabi matrah olarak kabul edildiği ve bunun üzerinden vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının yapıldığı, tüm satışların birlikte değerlendirilmesinden taşınmazların ticari amaçla alınıp satıldıkları yönünde bir tespit bulunmadığı, 1993 yılında alınan arsanın 2012 yılında satıldığı, diğer satışların ise arsanın kat karşılığı verilmesiyle sahip olunan taşınmazların satışına ilişkin olduğu ve bu gayrimenkul satışlarının ticari faaliyeti ile devamlı olarak uğraşıldığına karine teşkil edecek nitelikte bulunmadığı dikkate alındığında davacı hakkında söz konusu faaliyetlerin devamlılık arz eden ticari faaliyet kapsamında değerlendirilmesi suretiyle yapılan dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare vekili tarafından yapılan işlemin hukuka uygun olduğu aksi yönde verilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.