Danıştay Kararı 4. Daire 2019/5370 E. 2023/1054 K. 28.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/5370 E.  ,  2023/1054 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5370
Karar No : 2023/1054

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …

2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacının ortağı ve temsilcisi olduğu şirketin komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediğinin tespit edildiğinden bahisle takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı … yılı kurumlar vergisi ile … dönemleri geçici vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; şirketin gerçek bir ticari faaliyetinin olmadığı ve düzenlediği belgelerin gerçek mal ve hizmet teslimine dayanmadan sahte olarak düzenlediği anlaşıldığından vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 120.maddesi gereği geçici vergi aslı aranamayacağından, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde edildiği tespit edilen tutarların aylar itibarıyla geçici vergi matrahına ilave edilmesi suretiyle tarh edilen geçici vergiye ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Kendilerine ait defter ve belgelerin bilirkişi tarafından objektif şekilde incelenmesi gerektiği, mal ve hizmet alışlarına ilişkin firmalarla ilgili karşıt tespit yapılmadan re’sen varsayıma dayalı bireysel kanaatlerde bulunulduğu, davaya konu hizmetlerin alındığı, karşılığı olan ödemelerin banka yoluyla gerçekleştirildiği, buna ilişkin yeterli araştırma ve inceleme yapılmadığı, satıcı firmaların sahteci kabul edilmesi somut verilere ve objektif kriterlere dayanmadan yapılan vergi inceleme raporları ile ortaya konulduğu, usul ve hukuka aykırı tesis edilen işlemlerde hukuka uyarlık bulunmadığından kararın aleyhe hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI :Usule uygun tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığından kararın aleyhe hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4.492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.