Danıştay Kararı 4. Daire 2019/5095 E. 2022/8551 K. 20.12.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/5095 E.  ,  2022/8551 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5095
Karar No : 2022/8551

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI): … Taahhüt İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:Davacı adına, takdir komisyonu kararına istinaden 2016/11 dönemi için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirket 2010 yılına ilişkin tüm vergi türleri yönünden matrah takdiri için takdir komisyonuna sevk edilmiş ise de, bu sevk işleminin sırf zamanaşımını kesmek amaçlı yapıldığı, vergi incelemesinin takdir komisyonunca değil, 213 sayılı Kanun’un 135. maddesinde sayılan yetkililer tarafından 5 yıllık tarh zamanaşımı süresinin dolmasından sonra yapıldığı, vergi/ceza ihbarnamesinin “kanunî dayanak” kısmında da inceleme sonucunda düzenlenen … tarih … sayılı Vergi İnceleme Raporu’na yer verildiği de dikkate alındığında, takdir komisyonunun yetkisinde olmayan bir konuda takdire sevk ile zamanaşımının durduğunun kabulüne olanak bulunmadığı, kaldı ki dava konusu tarhiyatın 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30/2. maddesinin 4. fıkrasına istinaden, defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tesbitine imkan vermeyecek derecede noksan, usûlsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmadığından bahisle yapıldığı ancak ihticaca salih olmayan yasal defterlerin ve gerçeği yansıtmayan beyannâmelerin 2010 hesap dönemine ait olduğu dikkate alındığında, 2010 yılında belgesiz olarak temin edildiği kabul edilen akaryakıt için, tespit tarihindeki emsal bedeller üzerinden 2010 yılının ilgili vergilendirme dönemine ilişkin olarak 31/12/2015 tarihine kadar tarhiyat yapılması gerekirken, dönemsellik ilkesine aykırı olarak, 2010 yılına ait defter ve belgeler üzerinde yapılan kaydî envanter incelemesine göre hesaplanan belgesiz alış tutarları dikkate alınmak suretiyle yaklaşık 6 yıl sonra 23/11/2016 tarihinde yapılan fiilî tespit tarihindeki ortalama satış fiyatları esas alınarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 114. maddesinde yer alan beş yıllık tarh zamanaşımı süresinin dolmasından sonra yapılan inceleme sonucunda düzenlenen rapora dayanılarak 2016/11 dönemine ilişkin olarak yapılan dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare vekili tarafından yapılan işlemin hukuka uygun olduğu, aksi yönde verilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 20/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.