Danıştay Kararı 4. Daire 2019/4680 E. 2022/8800 K. 21.12.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/4680 E.  ,  2022/8800 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/4680
Karar No : 2022/8800

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012 yılına ilişkin yasal defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmediğinden bahisle indirimlerinin reddi suretiyle 2012 yılı için ve 2013/4 dönemi için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının katma değer vergisi indirimlerinin reddine gerekçe olarak gösterilen defter ve belgelerin ibraz edilmemesi neticesinde re’sen tarh nedeninin hukuki şartlarının olayda gerçekleşip gerçekleşmediğinin uyuşmazlığı oluşturduğu, bu durumda şirket adresine çıkarılan defter belge isteme yazısının olmadığı, davacının kanuni temsilcisi …’ün mernis adresine gönderilen defter belge isteme yazısının ise şirketle hukuki ve fiili irtibatı olduğu ortaya konulamayan ve bu konuda tebliğ alındısına şerh düşülmeyen annesine tebliğ edilmesinin Vergi Usul Kanunu’nun aradığı şartlarda tebliğin yapıldığından bahsedilemeyeceği, zira şirket adresinde dahi tebliğ edilecek evrakın öncelikle kanuni temsilcilere şayet bunlar yoksa memur ve müstahdemlerden birisine tebligatın yapılacağının düzenlendiği, bu durumda vergiye müteallik işlemlere ilişkin tebliğler de öncelikle muhatabın tebliğ edilecek evraktan bizzat ve öncelikle haberdar olmasının amaçlandığı, hal böyle olunca şirkete ait işlemler nedeniyle tebliğ edilecek evrakların kanuni temsilcilerin ikamet adresinde tebliğe çalışıldığı durumlarda, kanuni temsilcinin aslında işlemin doğrudan muhatabı olmaması ve şirketi temsilen tebliğe çalışılan işlem ve evrakları şirket adına tebellüğ edecek kişi olması karşısında, tebliğe çalışılan defter ve belge isteme yazısının asıl muhatabı olan şirkete ulaşılamaması nedeniyle kanuni temsilcinin ikametgahında şirketle alakası olmayan temsilcinin annesine tebligatın yapılmış olması, Vergi Usul Kanunu’nun tebligata ilişkin hükümlerine riayet edilerek yapılan bir tebliğ olmadığından yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Defter belge isteme yazısının usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen, defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatlarda ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmiştir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 21/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.