Danıştay Kararı 4. Daire 2019/4053 E. 2020/4152 K. 02.11.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/4053 E.  ,  2020/4152 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/4053
Karar No : 2020/4152

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Taşıt Yedekleri Madeni Yağlar Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2010 yılı içerisinde üretmiş olduğu mamullerin satışı sırasında özel tüketim vergisini eksik hesaplandığı ve katma değer vergisi matrahına dahil etmediğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re’sen tarh edilen 2010/7 dönemi katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziya cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu tarhiyatın dayanağı olan raporların incelenmesinden, Kanunun tecil-terkin uygulaması kapsamında davacı tarafından üretilmiş olan ve liste dışı olduğu belirtilen ürünlerin kimyasal analizi yapılmadığı gibi, ürün üzerinde bilirkişi incelemesine de gidilmediğinin anlaşıldığı ürünlerin niteliği ve ait olduğu GTİP numarasının sağlıklı şekilde belirlenmesi için kimyasal analize tabi tutulması şart olduğu halde incelemede esas alınan ilgili gümrük bölge müdürlüğü elemanlarından alınan görüş yazısının ürünler üzerinde yapılmış herhangi bir kimyasal analiz veya incelemeye dayalı olarak verilmediği, inceleme elemanlarınca verilen ürün nitelikleri dikkate alınarak genel bir tahmin yürütüldüğü, bu durumda, genel tahmin niteliğindeki yazı dayanak alınarak yapılan incelemenin eksik ve tahmine dayalı olması nedeniyle dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı, öte yandan, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli ihtilaflı döneme ait I sayılı B cetvelinde, 3403.19.10.00.00 GTİP numaralı pozisyona ilişkin esas madde olarak kabul edilmemek şartıyla, ağırlık itibarıyla %70 veya daha fazla petrol yağları veya bitümenli minerallerden elde edilen yağları içerenler olarak tanımlanmış olup, başka bir deyişle 4760 sayılı Yasanın ekli B cetvelinde anılan tarife pozisyonuna ilişkin olarak gümrük tarife cetvelinden farklı bir açıklama yapılmış olması ve aynı Kanunun 1. maddesinin 2. bendindeki bu malların tarife numaralarında veya tanımlarında bu Kanuna ekli listeler dışında yapılacak değişikliklerin Özel Tüketim Vergisi Kanununun uygulanmasında hüküm ifade etmeyeceğine ilişkin tümcenin de birlikte değerlendirilmesi sonucunda, dava konusu tekerrür hükümlerinin uygulanması ile yapılan cezalı tarhiyatta bu yönden de hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı şirketin 2010 yılı içerisinde üretmiş olduğu mamullerin satışı sırasında eksik hesapladığı ve KDV matrahına dahil etmediği anlaşılan ÖTV tutarlarının mükellefin ilgili dönem KDV matrahlarına ilave edilmesi gerektiği, davacı şirket adına düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden yapılan dava konusu cezalı tarhiyatın yasal ve yerinde olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı idare tarafından yapılan tarhiyatın hukuka aykırı olduğu, Mahkeme kararının gerekçesinin düzeltilerek, kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun ”Kararlarda Bulunacak Hususlar” başlıklı 24. maddesinin (b) bendinde, kararda, davacının ileri sürdüğü olayların ve dayandığı hukuki sebeplerin özeti, istem sonucu ile davalının savunmasının özetinin, (e) bendinde de, kararın dayandığı hukuki sebepler ile gerekçesi ve hükmün belirtileceği düzenlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; dava dilekçesinde belirtilen 20/03/2015 tarih ve 2015/4 sayılı ihbarnameye konu 2010/7 dönemi katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziya cezası dava konusu edilmesine rağmen, Mahkemece 2010/7 dönemi özel tüketim vergisinin dava konusu edildiği kabul edilerek anılan döneme ilişkin özel tüketim vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziya cezasının kaldırılmasına karar verilmesinde hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu nedenle dava konusu edilen 2010/7 dönemi katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziya cezası hakkında bir karar verilmek üzere mahkeme kararının bozulması gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 02/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.