Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/3906 E.  ,  2023/437 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/3906
Karar No : 2023/437

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Anonim Şirketi Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

MÜDAHİL : …
VEKİLİ : Av…

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı … Başkanlığı
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, personeline tahsis ettiği kamu konutlarına (lojman) ilişkin kira bedeli (kira+yakıt) üzerinden tahsil edilen 5.666.722,36 TL katma değer vergisinin iadesi talepli … tarih ve … sayılı başvurusunun zımnen reddi üzerine Gelir İdaresi Başkanlığı’na yapılan başvurunun reddi işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; uyuşmazlık konusu olayda, davacının faaliyet alanı dışında, personelinin barınması amacıyla sosyal amaçlı olarak yapılan konutların ticari anlamda işletmeye dahil olmadığı anlaşıldığından, bu konutların personele tahsisi ve bu nedenle alınan lojman (kira+yakıt) bedellerinin yukarıda yer alan 3065 sayılı Kanun’un 17. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca katma değer vergisine tabi olmadığı açık olduğundan, mevzuda hata yapılmak suretiyle davacıdan tahsil edilen katma değer vergisinin iadesi talebinin reddi yönünde tesis edilen dava konusu zımni ret işleminde hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; olayda, uyuşmazlığa konu olan davacı isteminin herhangi bir kuşku ya da hukuki tartışmaya meydan bırakmayacak şekilde nitelendirilebilecek açık bir vergi hatası olmayıp, hukuki bir sorun niteliğinde olduğundan, diğer bir ifadeyle, ihtilafın çözümü maddi olayların ve mevzuatın değerlendirilmesini ve yorumunu gerektirmesi nedeniyle, uyuşmazlığın, düzeltme ve şikayet kapsamında değerlendirilemeyeceği sonucuna ulaşıldığından dava konusu zımni ret işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davalı idarenin istinaf başvurusunun kabulüne ve davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafça, KDV tahsilatı yapılmaması yönünde gerekli işlemlerin tesisi ve 5.666.722,36 TL Katma Değer Vergisinin iadesinin talep edildiği, … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararı ile vergilendirme hatası yapıldığının açıkça tespit edildiği, dava konusu olay bakımından açık bir vergi hatası olduğu, mevzuuda hata yapıldığı, iktisadi nitelikteki kamu kurum ve kuruluşlarına ait lojmanların kira bedeli üzerinden KDV alınmasının hukuka aykırı olduğu, lojmanların personeline tahsisinin ticari nitelikte bir işlem olmadığı, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının kaldırılarak, Mahkeme kararında belirtilen gerekçe doğrultusunda davanın kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

(X) KARŞI OY:
Temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının kaldırılarak, Mahkeme kararında belirtilen gerekçeler doğrultusunda davanın kabulü gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.