Danıştay Kararı 4. Daire 2019/3669 E. 2023/422 K. 31.01.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/3669 E.  ,  2023/422 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/3669
Karar No : 2023/422

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Grup Teknik Hırdavat Makina İthalat
İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararının temyizen incelenerek davalı idarece aleyhine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, muhtelif vergi borcunun tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … ve … sayılı ödeme emirlerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; … sayılı ödeme emri içeriği … dönemine ilişkin damga vergisi ile … sayılı ödeme emri içeriği ..-…, …/… dönemlerine ilişkin gelir (stopaj) vergisi ve damga vergilerinin, davacı tarafından verilen beyannamelerden, 2017/2247 sayılı ödeme emri içeriği 2017/2 dönemine ilişkin damga vergisi dışında kalan vergi borçlarının da, Mahkeme kararı üzerine düzenlenen ve tebliğ edilen 2 nolu ihbarnamelerden kaynaklandığı, dolayısıyla usulüne uygun şekilde tahakkuk eden ve vadesinde ödenmeyen söz konusu amme alacaklarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emirlerinin bu kısımlarında hukuka aykırılık bulunmadığı; … sayılı ödeme emri içeriği 2011/8,10,11,12 dönemleri katma değer vergileri, vergi ziyaı cezaları ve gecikme faizlerinin ise, 213 sayılı Kanun’un 102. maddesinde belirtilen usule uygun şekilde tebliğ edilemeyen ihbarnamelere dayandığı anlaşıldığından, usulüne uygun şekilde kesinleştirilmeyen söz konusu amme alacağının tahsili amacıyla düzenlenen 2017/2524 sayılı ödeme emrinin bu kısmında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca tarafların istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının bilinen adreslerinde bulunamaması nedeniyle usulüne uygun şekilde ilanen tebliğ edilerek kesinleşen amme alacağının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı, temyize konu kararın aleyhe olan hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.