Danıştay Kararı 4. Daire 2019/3369 E. 2023/5 K. 09.01.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/3369 E.  ,  2023/5 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/3369
Karar No : 2023/5

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde ettiğinden bahisle düzenlenen vergi tekniği raporuna dayanılarak takdir komisyonu kararına istinaden resen tarh edilen 2015/6. dönemi üç kat, 2015/7. dönemi bir kat, 2015/8 ve 9. dönemleri tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı hakkında 2014, 2015 yılı hesaplarının incelenmesi neticesi düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu’nun incelenmesinden, 2015 yılında yapılan yoklamaların yılın son aylarında 15/10/2015, 09/12/2015 ve 15/12/2015 tarihlerinde olduğu, davacının 01/07/2014 tarihinde yapılan açılış yoklamasında faal ve yerinde olduğu, işyerinde belirtilen faaliyetin yürütülebilmesi için gerekli demirbaşların bulunduğu nazara alındığında, yapılan tespitlerin davacının sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde etmek amacıyla faaliyette bulunduğuna ispatlamaya yeterli olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu ve bunun yemin hariç her türlü delille ispat edilebileceği, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinde, gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgenin sahte belge olduğu, belgelerin asıl veya suretlerinin tamamen veya kısmen sahte olarak düzenlenmesinin kaçakçılık suçunu oluşturacağı, 344. maddesinde ise 359. maddede yazan fiillerle vergi ziyaına sebebiyet verildiği takdirde üç kat vergi ziyaı cezası kesileceği hükümlerine yer verilmiştir. Aynı Kanun’un 30. maddesinde, re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olarak tanımlanmıştır.
Davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu’nda özetle; mükellefin 01/07/2014 tarihinde dış giyim imalatı, dokuma, örme ve tığ işi vb. (kumaştan olanlar hariç) faaliyeti ile iştigal etmekte iken 30/09/2015 tarihinde mükellefiyetinin resen terkin edildiği; 01/07/2014 tarihinde işe başlama nedeniyle yapılan yoklamada, adreste 01/07/2014 tarihinden itibaren fason konfeksiyon atölyesi olarak faaliyete başladığı ve halen faaliyette olduğu, işyerinin aylık kirasının 750,00 TL olduğu, demirbaş olarak 1 adet overlok makinesi, 1 adet düz dikiş makinesi, 1 adet ütü, 1 adet regola masası olduğunun beyan ve tespit edildiği; 15/10/2015 tarihinde aynı adreste yapılan e-yoklamada, işyerinin terk edildiği, tamamen boşaltıldığı, adreste mükellefin bulunamadığı, adresin kapalı ve herhangi bir faaliyetin olmadığı, çevre ve komşu esnaf tarafından tanınmadığı; 09/12/2015 tarihinde yapılan e-yoklamada da benzer hususların tespit edildiği; 06/01/2016 tarihinde aynı adreste yapılan yoklamada, mükellefin adresten yaklaşık 8 ay önce ayrıldığı, işyerinin başka birine kiraya verildiği, ancak bu kişinin geçici olarak işyerinde bulunmadığı; Güngören/İST. adresine gönderilen defter ve belge isteme yazısı 11/02/2016 tarihinde …’a tebliğ edilmesine rağmen ibraz edilmediği; defter tasdik ve belge basım bilgilerinin bulunduğu; mükellefin işletme hesabına göre defter tuttuğu, 2015 yılı karşılık Ba ile 14.852.717,00 TL mal alındığının bildirildiği, 2015 yılı karşılık Bs ile mükellef kuruma 1.006.541,00 TL mal satıldığının bildirildiği ve bildiriminde bulunan mükelleflerin tamamının sahte belge düzenleme tespiti ile özel esaslara tabi olduğu, mükellefin fatura düzenlediği mükellefler nezdinde yapılan karşıt tespitlerde davacının tanınmadığının beyan edildiği, 2014/7 ila 12 ve 2015/1 ila 5 dönemlerinde herhangi bir KDV matrahı bildirmediği, 2015/6, 7, 8 aylarında toplam KDV matrahının 5.462.962,50 TL olduğu, muhtasar beyannamelerine göre 2014/7-9, 10-12 ve 2015/1-3, 4-6, 6-8 dönemlerinde 2 ile 3 arasında değişen çalışanı olduğu; ödenmemiş 12.146,07 TL vergi aslı borcu bulunduğu ve hiç ödeme yapılmadığı, adına kayıtlı herhangi bir araç olmadığı; mal alımı bildirdiği mükelleflerle ilgili olarak yapılan karşıt incelemede, alım bildirilen mükelleflerin çoğunlukla faaliyetini terk ettiği, resen terkin edildiği, sahte belge düzenleme nedeniyle olumsuz tespit bulunduğu; mükellefin bir dönem muhasebecisi olan …’in alınan ifadesinde, Haziran 2015 tarihine kadar muhasebecilik hizmeti verdiği, ancak herhangi bir ücret tahsil edemediği, defterlerini tuttuğu dönemde sigortalı çalışan işçisi bulunmadığı, çalışanların genelde sigortasız olduğu, işyerinde bir kaç tane makine bulunduğu, mükellefi tanıdığı ve daha önce amcasının yanında işçi olduğu; muhasebecilik hizmeti veren …’un alınan ifadesinde; tabelalarını görerek … Bey’le birlikte bürolarına geldikleri, … Bey’in herşeye müdahale ettiği, 2015/7. ve 8. ayda beyannamelerini verdikleri, 9 ayda boş matrahsız olarak verdikleri, talepte bulunmalarına rağmen işyerine götürmedikleri, tavırlarından kuşkulanmaları üzerine muhasebecilik hizmeti vermeyi bıraktığı, mükellef tarafından düzenlenen faturaların bir kısmı faaliyet konusu ile uyumlu olmasına rağmen bir kısmının (inşaat demir vs.) faaliyet konusu ile uyumlu olmadığı tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda yer verilen tespitlerin birlikte değerlendirilmesinden, davacının 2015/6, 7, 8 dönemleri toplam 5.462.962,50 TL KDV matrahı beyan etmiş olmasına rağmen bunu gerçekleştirmeye dönük bir ticari faaliyetinin tespit edilemediği, davacı ve ticari ilişkide bulunduğu diğer mükelleflerin Ba-Bs bildirimleri arasında uyumsuzluklar olduğu, defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemiş olduğu, düzenlediği faturalar tutarında iş yapacak kapasitesinin olmadığı ve alışlarının tamamı hakkında olumsuz tespitler bulunan mükelleflerden yaptığı dikkate alındığında davacı tarafından düzenlenen faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan sahte faturalar olduğu anlaşıldığından aksi yöndeki Vergi Dava Dairesi kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.
Bu nedenle Vergi Dava Dairesince, matrahın bulunuşu ile vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanarak arttırılan kısımları bakımından, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 339. maddesinde, 7338 sayılı Kanun’un 38. maddesiyle yapılan değişiklikte dikkate alınarak, yapılacak inceleme ve değerlendirme üzerine yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 09/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.