Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2019/2342 E. , 2023/588 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/2342
Karar No : 2023/588
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Gıda Kimyevi Maddeler İnşaat Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına resen tarh edilen 2013/3. ve 4. dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının fatura aldığı … Orman Ürünleri İnş. Malz. Nak. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında sahte fatura düzenlediğine dair tespitler içeren vergi tekniği raporunun bulunduğu, bu mükelleften alınan faturalara isabet eden KDV’lerin indirim mekanizması dışında bırakılarak ilgili dönem beyannamelerinin yeniden düzenlenmesi suretiyle dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin tarh edildiği, … Vergi Dairesi mükellefi … Orman Ürünleri İnş. Malz. Nak. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerin değerlendirilmesinden, söz konusu firmanın sahte fatura ticareti yapmak amacı ile kurulduğu, beyan edilen tutarda KDV matrahını elde edebilecek iş yeri kapasitesi ve ekipmanın olmadığı, bu mükellef tarafından davacı adına düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet alımına dayanmadığı ve dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, satıcı firma hakkında ne gibi işlem yapıldığı, elde ettiği var sayılan komisyon geliri üzerinden tarhiyat yapılıp yapılmadığı, yapıldı ise tarhiyatın denetimden geçip geçmediği hususlarının araştırılması gerektiği, davacıya fatura düzenlediği dönemlerde gayri faal olduğuna dair herhangi bir yoklama olmadığı, alt firmanın bir kısım vergisel ödevlerini yerine getirmemesinin ceremesinin davacıya çektirilmesinin hukuka aykırı olduğu, faaliyet alanı dışında fatura tanzim etmesini, sahte fatura ticareti ile iştigal ettiği anlamına gelmediği, davacı aleyhine kurumlar vergisi tarhiyatı önerilmediği ve ödemelerin bankacılık sistemi içerisinde gerçekleştirildiği dikkate alındığında, alımların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığı hususunun kanıtlandığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği sa
vunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.