Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2019/1559 E. , 2022/689 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1559
Karar No : 2022/689
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ..
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Çalışanları ve Emeklileri Sosyal
Yardımlaşma Vakfı İktisadi İşletmesi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından 2011 yılında ödenen 133.095,03TL, 2012 yılında ödenen 81.246,53TL, 2014 yılında ödenen 233.993,60TL ve 2015 yılında ödenen 138.924,25TL geçici kurumlar vergisinin iadesine ilişkin başvurunun reddine dair … tarih ve E…. sayılı işlemin iptali ve işleyecek yasal faiziyle birlikte iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; iadesi istenen 2011,2012,2014 ve 2015 yılları geçici kurumlar vergilerinin bağlı olduğu kurumlar vergisi tahakkukları … Vergi Mahkemesinin … Esas, … Vergi Mahkemesinin … Esas, … Vergi Mahkemesinin … Esas ve … Vergi Mahkemesinin … Esas sayılı dosyalarında verilen kararlar ile iptal edildiğinden, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 120. maddesinin 6. fıkrasındaki kanuni düzenleme doğrultusunda tahsil edilen dava konusu geçici vergilerin mahsup edileceği herhangi bir kurumlar vergisi kalmadığından, davacıya iadesi gerekirken iade talebinin reddi işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı anlaşıldığından dava konusu işlemin iptaline, 2011, 2012, 2014 yılında ödenen geçici kurumlar vergisinin ilgili Mahkeme karar tarihlerinden itibaren, 2015 yılında ödenen geçici kurumlar vergisinin ise … Vergi Mahkemesinin … Esas … Karar ve … tarihli kararı doğrultusunda ödeme tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine ilişkin Kanun’da öngörülen oranda faiz uygulanarak davacıya ödenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Kurumlar vergisi beyannamesi üzerine tahakkuk eden kurumlar vergisinin hukuka uygun olduğu, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 2/5 maddesine göre yapılan faaliyetin iktisadi faaliyet sayılması gerektiği, vakıfların tüzel kişilikleri itibariyle kurumlar vergisi mükellefi olmamakla birlikte vakıf tüzel kişiliğine bağlı iktisadi işletme oluşturacak ticari ve zirai faaliyetlerin kurumlar vergisine tabi tutulması gerektiği, vakıf resmi senedinde belirtilen amaçlarla da olsa verilen borç paralar nedeniyle faiz adı altında bir bedel alınmasının devamlı olarak yapılan ticari faaliyet kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.