Danıştay Kararı 4. Daire 2019/147 E. 2023/557 K. 06.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/147 E.  ,  2023/557 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/147
Karar No : 2023/557

TEMYİZ (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Ambalaj ve Matbaacılık
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, asıl borçlu …’in vergi borçlarının tahsili amacıyla gönderilen haciz bildirisine süresi içinde itiraz edilmediğinden bahisle borç zimmetinde sayılarak düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacıya 09/03/2017 tarihinde tebliğ edilen haciz bildirisine karşı davacı tarafından yedi günlük süre içinde davalı idareye borcu olmadığı, malın yedinde bulunmadığı, haczin tebliğinden önce borcu ödemiş veya mal tüketilmiş ya da kusuru olmaksızın telef olmuş veyahut alacaklının emrettiği yere verilmiş olduğu yolunda bir bildirimde bulunulmamış ise de, Mahkemelerinin 14/02/2018 tarihli ara kararıyla davacı ile asıl borçlu arasındaki borç ilişkisinin nasıl tespit edildiğinin sorulduğu, davalı idarece gönderilen bilgi ve belgeler incelendiğinde, asıl borçlu …’in Beylikdüzü Vergi Dairesi’ne vermiş olduğu 2016 yılı GMSİ beyannamesinde davacının kiracısı olduğunu beyan ettiği görülerek davacıya haciz bildirisi gönderildiği, söz konusu beyannameye göre davacı tarafından asıl borçluya yapılan yıllık brüt ödeme tutarının 9.311,25 TL olduğu, dolayısıyla davacının anılan yıl için asıl borçluya azami borcunun 9.311,25 TL olabileceği, söz konusu haciz bildirisinin ise 137.945.567,75 TL tutar üzerinden düzenlendiği, davacının kiracı olduğu dönemde toplam borcunun 9.311,25 TL olabileceği ve söz konusu borcun halihazırda mevcut olup olmadığı, ödenip ödenmediği yönünde davalı idarece yapılmış bir araştırma ve tespitin de bulunmadığı dikkate alındığında, davacının asıl borçluya olan borcu somut bir şekilde tespit edilerek, varsa bu miktar üzerinden haciz bildirisi gönderilmesi ve buna bağlı olarak bu miktar üzerinden ödeme emri düzenlenmesi gerekirken, söz konusu borcun tamamının davacıdan tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Usulüne uygun şekilde tebliğ edilen haciz bildirisine karşı süresi içinde itirazda bulunmadığı tespit edilen davacı adına borç zimmetinde sayılarak düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin .. tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 06/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.