Danıştay Kararı 4. Daire 2019/1318 E. 2023/389 K. 31.01.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2019/1318 E.  ,  2023/389 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1318
Karar No : 2023/389

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Gıda Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ: Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin, bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bırakması, hatalı amortisman uygulaması ve ilişkili olduğu kişilere kurum kaynaklarını karşılıksız kullandırmak suretiyle transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunmasına rağmen karşılıksız kullandırılan kaynaklar karşılığında faiz geliri tahakkuk ettirmemesi hususlarının tespit edilmesi üzerine adına düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re’sen tarh edilen 2012 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… K:… sayılı kararda; dava konusu vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi matrahı kalemlerini oluşturan kayıt dışı satış, hatalı amortisman uygulanması, ilişkili olduğu kişilere kurum kaynaklarını karşılıksız kullandırmak suretiyle transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunmasına rağmen karşılıksız kullandırılan kaynaklar karşılığında faiz geliri tahakkuk ettirilmemesi nedeniyle ortaya çıkan kurumlar vergisi matrah farkından davacının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun geçici 85. maddesi kapsamında yurt dışından getirdiği tutarların mahsup edilmesi sonucunda bir matrah farkı kalmayacağından dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, kayıt dışı satış yapılmadığı, bazı iktisadi kıymetler için yanlış amortisman uygulaması yapılmadığı, ilişkili olduğu kişilere kurum kaynaklarının karşılıksız kullandırılması suretiyle transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunulmadığından, karşılıksız kullandırılan kaynaklar karşılığında faiz geliri tahakkuk ettirilmemesinin söz konusu olmadığı, bu nedenle, vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi hesaplanmasını gerektirecek matrah farkı bulunmadığı gerekçesi ile dava konusu tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığından kararın bu gerekçe ile bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.