Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2019/1230 E. , 2023/383 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1230
Karar No : 2023/383
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … İnşaat Taahhüt Turizm Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına tesis edilen mahsup talebinin reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali ve mahsup talebinin yerine getirilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davalı idarece, 6736 sayılı Kanun’un 1 Seri No’lu Genel Tebliğinin “Matrah ve vergi artırımına ilişkin hükümler” bölümünün “Matrah ve vergi artırımına ilişkin ortak hükümler” kısmının 6/a fıkrasındaki; “matrah ve vergi artırımı sonucunda, hesaplanarak veya artırılarak ödenen vergiler, gelir veya kurumlar vergisi matrahlarının tespitinde gider veya maliyet unsuru olarak kabul edilmeyecektir. Söz konusu vergilerin herhangi bir vergiden indirim veya mahsup edilmesi de söz konusu değildir.” düzenlemesine göre davacının talebi reddedilmiş ise de, mevcut olduğu hususunda uyuşmazlık bulunmayan bir iade alacağından 6736 sayılı Kanun kapsamında matrah artırımı sonucu ortaya çıkacak vergi tutarının, daha önce kesinti yoluyla ödenmiş olan vergilerden mahsup edilemeyeceği; ancak, var olan bir iade alacağından mahsup edilebileceğinin tartışmasız olduğu; davacı şirketin başvuru ve dava tarihi itibarıyla iade alacağı bulunduğu hususunun, gerek … tarih ve … sayılı yeminli mali müşavir tasdik raporu, gerekse idarenin yazılı beyanı ile sabit olup, diğer vergiler için mahsuben iade talebi yerine getirilmişken ve davacı şirketin iade alacağı mevcut iken, matrah artımı sonucu tahakkuk eden vergiler için mahsup talebinin yerine getirilmemesinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; 6736 sayılı Kanun’un “matrah ve vergi artırımı” başlıklı 5/1-g maddesinde, gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin bu fıkra hükmünden yararlanarak beyan ettikleri matrahları artırmaları hâlinde, daha önce tevkif yoluyla ödemiş oldukları vergilerin, artırılan matrahlar üzerinden hesaplanan vergilerden mahsup edilmeyeceği hükme bağlanmış, anılan Kanun’un uygulaması amacıyla yayımlanan 1 Seri Nolu Genel Tebliğinin “V-Matrah ve Vergi Artırımına İlişkin Hükümler” bölümünün “E-Matrah ve Vergi Artırımına İlişkin Ortak Hükümler” kısmının 6/a fıkrasında da, söz konusu vergilerin herhangi bir vergiden indirim veya mahsup edilmesi mümkün olmadığı gibi iade edilmesinin de söz konusu edilemeyeceğinin düzenlendiği; bu durumda, anılan yasal düzenleme uyarınca matrah arttırımında bulunan mükelleflerin daha önce tevkif yoluyla ödemiş oldukları vergilere, artırılan matrah üzerinden hesaplanan vergilerden mahsup imkanı tanınmadığından, aksi yolda verilen mahkeme kararında yasaya uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf isteminin kabulü ile davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğu, aksi yönde verilen Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …. Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 30/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.