Danıştay Kararı 4. Daire 2018/9304 E. 2020/4294 K. 16.11.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2018/9304 E.  ,  2020/4294 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/9304
Karar No : 2020/4294

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1-… Pazarlama Elektrik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

2- … Başkanlığı
(… Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına, sahte fatura kullanıldığı ileri sürülerek inceleme raporuna istinaden re’sen tarh edilen 2013/2 ila 4 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E: …, K: … sayılı kararda; davacının fatura aldığı … Vergi Dairesi Müdürlüğü mükellefi … Elektrik Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu incelendiğinde alınan faturaların sahte olduğunun kabule yeterli olmadığı gerekçesiyle bu faturalara isabet eden tarhiyatlarda ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davacıya fatura düzenleyen … Elektrik Ltd. Şti’nin gösterilen iş hacmini elde edecek ticari organizasyona sahip bulunmadığı, Ba-Bs bildirimleri arasında uyumsuzluk bulunduğu, uyuşmazlık konusu dönemde yapılan yoklamada ilgili mükellefin adreste faal olmadığı, 2011 yılından beri adreste başka bir mükellefin faal olduğu hususları bir arada değerlendirildiğinde, düzenlediği faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan sahte faturalar olduğu sonucuna varıldığından, yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık, kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı belirtelerek istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, kısmen reddine Mahkeme kararı kısmen kaldırılarak, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : İnceleme yapılırken Katma Değer Vergisi Uygulama Genel Tebliği’nde yer alan ilkelere uyulmadığı, raporun hiçbir somut tespite dayanmadan varsayıma dayalı olarak düzenlendiği, mal ve hizmet alımlarının gerçek olduğu, ödemelerinin banka havalesi ile yapıldığı belirtilerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : 2013 takvim yılında almış olduğu bir kısım sahte faturayı yasal defterlerine kaydederek, bu faturalarda yer alan katma değer vergisini haksız yere indirim konusu yaptığının tespit edildiği, vergi inceleme raporuna istinaden yapılan tarhiyatın ve kesilen özel usulsüzlük cezasının yerinde olduğu belirtilerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.